«فیلمی برای من گذاشتند و گفتند این فرد را می‌شناسی؟ نگاه کردم. همین که آن شخص به سمت دوربین می‌آمد، یکدفعه به ضرب گلوله کشته شد.»

سرتیب «براتعلی غلامی» از افسران پدافند هوایی در دوران دفاع مقدس است که در اوایل دفاع مقدس از افسران جوان دوره دیده هاگ بود و از همان روزهای آغازین جنگ با سیستم هاگ با دشمن درگیر شد و با رزمندگانی چون شهید ستاری، شهید بابایی، شهید اردستانی و... به مدت 8 سال در جبهه ها حضور داشت.

اصرار بسیاری بر فرماندهی شهید بابایی بر نیروی هوایی ارتش بود اما او شخص دیگری را معرفی کرد و در 16 بهمن ماه 1365 فرماندهی نیرو با درجه سرهنگی به منصور ستاری رسید.

سرتیب دوم ناصر فرحناکیان از آن دسته نظامیانی است که از سال های دور با شهید منصور ستاری رابطه کاری و دوستی دارد و در این گفتگو نیز به جنبه های مختلف زندگانی شهید ستاری و به خصوص سرآمدی وی در میان فرماندهان نیروی هوایی کشور در طول تاریخ و نیز در میان فرماندهان نیروی هوایی جهان پرداخته است. امیر فرحناکیان که در سال 1342 وارد دانشگاه افسری شد، در سال 1345 با درجه ستوانی خدمت خود در نیروی هوایی را آغاز کرد. در نیروی هوایی در سمت هایی مانند فرمانده آتش بار، افسر عملیات گروه، افسر عملیات نیروی هوایی، رئیس اداره عملیات ستاد نیروی مسلح، 3 سال وابسته نظامی جمهوری اسلامی ایران در سوییس و جانشین اداره پنجم ستاد مشترک را در سابقه کاری خود به ثبت رسانده است.

«فخری ستاری» بانویی است که افتخار هم خانوادگی بودن و خواهر بودن برای شهید ستاری را همراه با خود به همراه دارد و بدون شک از جمله افرادی است که از جزئیات روحی، اخلاقی و رفتاری ستاری جوان، خاطره های فراوانی در ذهن دارد. آنچه که در ادامه می آید، اپیزودهایی خواهرانه است که از کودکی تا شهادت ستاری را در بر می گیرد و هر چند کوتاه اما پر مغز و خواندنی است.

منصور برگشت و به جای پاهایش روی برف نگاه كرد. یك لحظه مردد ماند كه برگردد، اما پشیمان شد. باد، دانه های ریز برف را در چشم هایش فرو می كرد. چشم، چشم را نمی دید. سرما انگشتهایش را بی حس كرده بود. سعی كرد انگشت ها را در كتانی پارچه ای تكان دهد. تكان نمی خوردند.بی حس بی حس.

حجت الاسلام والمسلمین محمد علی شهیدی نماینده فعلی ولی فقیه در بنیاد شهید و امور ایثارگران در عین حال به عنوان معاون رئیس جمهوری و رئیس این بنیاد از جمله چهره های روحانی است که در ارتش جمهوری اسلامی حضور داشته است.

همافران‌ افراد دیپلمه‌ای‌ بودند که‌ در سال‌های‌ پایانی‌ رژیم‌ پهلوی‌ و به‌ منظور تشکیل‌کادر فنی‌ پیشرفته‌ برای‌ نیروی‌ هوایی‌ با شرایط‌ خاص‌ و حقوق و مزایای‌ قابل‌ توجه‌ و مکفی‌ پذیرفته‌ شده‌ بودند، ولی‌ در برابر مقررات‌ استخدام‌ نباید به‌ درجه‌ی‌ افسری‌ نائل شوند.

میدان ورزش هنر آموزان نیروی هوایی در مسیرش قرار داشت . هر روز صبح زود هنر آموزان به آنجا می‌آمدند و به صورت گروهی ورزش می‌کردند . تیمسار از کنار آنها که می‌گذشت ، غرق تماشا می‌شد .

مسئول دفتر هماهنگی ارتباطات قرارگاه رعد نهاجا از ارتباطش با امیر سرلشکر منصور ستاری و چگونگی به فرماندهی رسیدن ایشان بیان می‌کند.