ما خواهیم رفت. و می‌خواهیم انسان‌هایی شایسته به عنوان فرزندان و عزیزان ما جای ما را بگیرند.

فرمانده آسمانی نیروی هوائی ارتش جمهوری اسلامی ایران مدتی را که بیمار بود و در دوران نقاهت به سر می‌برد دست از کار نکشید و در تلاش برای بهتر ساختن وضع نیرو بود.

شهید علیرضا یاسینی از خلبانان تیزپرواز نیروی هوایی و یکی از همرزمان شهید سرلشکر منصور ستاری، کسی بود که علاقه‌ای غیر قابل وصف به پرواز داشت.

شهید ستاری توانمندی علمی و فنی خود را با کوشش و پشتکار ترکیب کرده بود و از هیچ تلاشی برای صرف این توانمندی در راه ارتقای توانمندی دفاعی کشور فروگذار نمی‌کرد.

توجه جدی فرمانده آسمانی نیروی هوایی به معیشت پرسنل برای خدمت رسانی مطلوب از زبان همراهان او خواندنی است.

تیمسار علی غلامی یار و همرزم شهید ستاری از ترفندی هوشمندانه می‌گوید که موجب شد که در آن روزهای حساس یک چالش مهم در عرصه هوایی به کمک و تلاش متخصصان نیروی هوایی برطرف شود.

«مقداری که از کار بازسازی گذشته بود، روزی تیمسار تابلویی را آوردند و در جلو آشیانه نصیب کردند. همه به پای تابلو رفتیم و با تعجب دیدیم، تابلویی در کارنیست.»

یکی از همرزمان شهید مصطفی اردستانی از هم‌پروازان شهید منصور ستاری و جزو قهرمان‌های دفاع مقدس، یکی از روزهای بودن در کنار این شهید بزرگوار را نقل می‌کند.

همسر شهید یاسینی یار و همرزم شهید ستاری و از فرماندهان نیروی هوایی، در این خاطره به یکی از نقطه‌های وصل و سرآغاز راه مشترک عروج این دو فرمانده آسمانی اشاره می‌کند.

شهید ستاری همواره اندیشه خودکفایی و ساخت داخل را در سر داشت و ساخت خودروی داخلی یکی از دغدغه‌هایی بود که برای تحقق آن تلاش می‌کرد.