سرهنگ رشید قشقایی از همراهان شهید ستاری درباره شکل گرفتن اولین گام‌های «قرارگاه رعد» پدافند هوایی نهاجا می‌گوید.

تیمسار خلبان سید رضا پردیس از روزهای دفاع مقدس و نقش‌آفرینی کلیدی شهید منصور ستاری به عنوان یک مدیر راهبردی و کارآمد می‌گوید.

شهید ستاری همان اندازه که حال و هوای دفاع هوایی را مهم می دانست و از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کرد، هرگاه مشکلی از پرسنل نیروی هوایی مشاهده می‌کرد، برای حل آن اهتمام می‌ورزید.

سن زیادی نداشت و در شادمانی‌های کودکی بود که سایه امن و آرام پدر از بالای سرش پرکشید، از همان روزها نگاه «منصور» به «آسمان» بود.

شب که به پایگاه رسیدیم، شنیدم که یک کامیون هدیه از طرف دفتر فرماندهی برای بچه ها آورده‌اند، هدیه‌ای که از سوی فرمانده بود.

جناب یاسینی گفت: نگفتم هواپیماهای عراقی از ترس فرار می کنند. البته این امر بر می گردد به اراده خداوند که افعال انسان هم از آن ناشی می شود. ما فقط باید به خدا اتکا داشته باشیم.

شهید منصور ستاری یکی از همین نابغه‌ها بود و توانایی‌هایی داشت که دیگران کم‌تر از ویژگی‌ها برخوردار بودند. ویژگی او در قابلیت‌های علمی و فنی بود.

درون کابین نشسته بودیم و مهندسان پرواز و پرسنل فنی سرگرم مقدمات کار جهت راه اندازی سیستمها برای شروع پرواز ما بودند که یکی از پرسنل از پلکان هواپیمای من بالا آمد. کاغذی به دستم داد که در آن نوشته شده بود: سید! امروز شما لیدر دسته هستی.

تیمسار عصاره یاد کارهایی که منصور می‌کرد، افتاد. از جوشکاری تا سیم‌کشی داخلی هواپیما و نصب قطعات را همراه مهندسین انجام می‌داد تا آنها را دلگرم کند.

همراه و همسنگر شهید ستاری معتقد است این فرمانده آسمانی یک انسان معنوی همه بُعدی بود. متعالی بود. پدر خانواده‌ی نیروی هوایی بود.