بعد از جنگ، زمینه برای باز شدن افقی تازه و گام‌گذاشتن در مسیری تازه فراهم شد. راهی صعب و پرپیچ و خم که به مثابه کلاس درسی آموزنده، نکته‌های آموختنی را برای نسل‌های بعدی ماندگار ساخت.

امیر مسعود امینی، از هم‌دوره‌ای‌ها و هم‌سنگران شهید منصور ستاری است. از دوران دانشگاه، افسری و روزهای پس از آن، خاطره‌های خواندنی بسیاری در ذهن و قلب این پیشکسوت نهاجا نهفته است.

آن‌طور که امیر محمد رفیعی می‌گوید، از سال چهل و پنج می‌شناسدش. از دوران دانشکده افسری در یک گروهان بودند و منصور، ارشد این گروهان بود.

یاران منصور نیز چون خودش، اهل دیار تلاش بودند و ساختن پیشه‌شان. امیر سرتیپ خلبان شهید علیرضا یاسینی که معاونت هماهنگی نهاجا شهید ستاری را همراهی می‌کرد، از همین دیار و اندیشه بود.

آدمی از حضورش در عرصه خاکی تا جاودان شدن، مسیری پر فراز و نشیب را می‌پیماید. راهی که توقف‌گاه‌های ارتباطی زیادی دارد. با انسان‌های مختلف آشنا شدن، نقطه جذاب این توقف‌گاه‌ها است. «منصور» یادگارهای نامیرایی در این توقفگاه‌ها از خود به جای گذاشت.

امیر سرتیپ خلبان محمدیوسف احمدبیگی، از تیزپروازان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس، به برادر شهیدش امیر سرتیپ یعقوب احمدبیگی و دیگر یاران شهیدش پیوست.

ظرفیت پذیرش انتقاد، نیاز این روزهای یک جامعه خواهان پیشرفت است. به بیان بزرگان، تحول بدون پذیرش و تغییر ناممکن است. حال این تحول‌خواهی اگر از سوی یک فرمانده نظامی باشد، کار دشوار می‌شود. چارچوب‌های قرص و مستحکم ویژگی نظامی‌گری است، اما انعطاف و انتقادپذیری منصور ستاری، بر این چارچوب‌ها غلبه کرد و محدودیت‌ها بسیاری را از میان برداشت.

منصور، متین و خوش‌برخورد بود اما در نگاه و رفتارش موقر و با اراده عمل می‌کرد. این را یکی از همسنگران دیرین شهید منصور ستاری بیان می‌کند و معتقد است او بر خلاف جایگاه و اختیاری که داشت، هیچ‌گاه از موضع بالا صحبت نمی‌کرد یا بر جایگاهش، چه در کلام یا رفتارش تأکید نداشت.

اثرگذاری را در عملکرد در عملکرد یک فرد می‌سنجند و ممکن است در برهه‌هایی از زمان، این کارآمدی دچار افت‌ و خیزهایی‌شود. در مورد منصور ستاری این موضوع اما صدق نمی‌کرد.

تا یک دهه اخیر هم ساختن بسیاری از تجهیزاتی که نه‌چندان پیشرفته بودند، ناممکن می‌نمود و سال‌های اخیر اما ورق برگشته است. دیگر شنیدن ساخت یک سامانه دفاعی یا یک محصول دانش‌بنیان، آن‌هم وقتی پای نام ایران باشد، دور از ذهن نیست.