کلامش آنچنان نافذ بود و ایمان و اخلاصش چنان تأثیری بر جمع گذاشت که به یکباره نشاط رزم بر دوستان حاکم شد و بار دیگر همچون گذشته پا در رکاب آن قهرمان خستگی ناپذیر نهادند و داوطلبانه برای اجرای وظیفه الهی خود که حفظ اسلام و مرزهای کشور بود، رهسپار شدند.

شهید یاسینی در حالی که نگران به نظر می رسید، رو به من کرد و گفت: من در جریان بخشنامه ممنوعیت انتقال پرسنل به صورت تنبیهی نبودم، شخصی را به همدان منتقل کرده‌ام، فکر کنم در حال تسویه حساب است. می خواهم به طریقی از انتقال او جلوگیری کنید، ولی طوری عمل کنید که دستور من لوث نشود و ایشان نیز از کرده خود متنبه شود.

وقتی از شهید یاسینی که در فاصله بسیار اندکی از کوره آتش نشسته بود، درباره سکوت طولانی‌اش پرسیدم رو به من گفت: به عاقبتم می‌اندیشیدم.

شهید منصور ستاری که همواره در پی خودکفایی و ارتقای نیروی هوایی بود، توانسته بود با طرح‌های خلاقانه‌ای که ارائه می‌داد، بخش موتورجت را که حیاتی و حساس به شمار می‌رفت احیا کند و به «آمادگاه موتورجت» ارتقا دهد.

امیر سرلشکر خلبان هوشنگ صدیق، از تیرپروازان و فرماندهان نیروی هوایی در دوران دفاع مقدس 18 تیرماه سال جاری به خیل یاران آسمانی‌اش پیوست و در قطعه نام‌آوران بهشت زهرا به خاک سپرده شد. به همین مناسبت به فعالیت‌های ارزنده او در دوران سکان‌داری‌نیروی هوایی مروری داریم که در ادامه می‌خوانید:

شرایط اقتصادی این روزهای کشور و محدودیت‌هایی که به واسطه تحریم‌های ظالمانه در شاهراه‌های صادراتی ایجاد شده است، بی شباهت به دوران هشت ساله جنگ تحمیلی نیست. سایه جنگ اقتصادی و نظامی در سال‌های واپسین نسبت به گذشته سنگین‌تر شده بود و برای ادامه حرکت چرخ‌های کشور باید راهی گشوده می‌شد. راهی که با از خودگذشتگی نام‌هایی چون منصور ستاری و عباس بابایی هموار شد و حرکت این چرخ‌ها را ممکن کرد.

سید محمود یمینی*

سرهنگ نعمت شصتی کریمی فرمانده پیشکسوت گردان نگهداری سامانه هاگ پدافند هوایی از شهید منصور ستاری می‌گوید

ذوق و شوق عجیبی برای گفتن دارد. هر خاطره‌ای را که با اشتیاق تعریف می‌کند، نکته دیگری به ذهن اش می‌آید و صمیمانه، به زبان می‌آورد. معتقد است روزهای دفاع مقدس، فرصتی بود برای دیدن و آموختن.

بیش از 75 عملیات برون مرزی موفقیت‌آمیز را در کارنامه‌اش دارد. پروازهایی که تبحر و چیره دستی اش در کنترل هواپیما را به نمایش می‌گذاشت. اما او علاوه بر فرمانده بودن، یک یار و همراه هم بود.