منصور دست به نرده ها گرفت و پله‌ها را یکی دوتا کرد. چند کلاغ روی درخت های کاج حاشیه پرسه می زد منصور خود را توی صف جا داد. افسر جوانی دست ها را از پشت به هم گره کرده و صاف و عصا قورت داده ایستاد روبروشان و توضیح داد که باید بروند انبار و وسایل شخصی شان را تحویل بگیرند.

منصور گفت: نباید خودمان را ببازیم. مقاوم باش پسر. با افتادن کاظمی مکث کرد. انگار کوهی از جا درآمده بود.

فراموش نمی کنم که در این هنگام به اتفاق دوستان پدافندی به آسمان چشم می دوختیم و هر یک با خوشحالی به دیگری می گفت: نوع مانورش را می بینی؟ این حاج مصطفی است!

شهید منصور ستاری نمونه بارزی از یک ارتشی ولایتمدار بود که چون خود را وقف خدمت به اسلام و انقلاب کرد، زندگی اش رنگ خدایی گرفت. او از بازماندگان نسلی بود که آوینی در خصوص شان گفته است: ˝ما در جنگ انسان دیدیم ما یافتیم آن چرا که دیگران نیافتند".

شاید کمتر کسی بداند که فکر تولید اولین خودروی ملی- ایرانی را یک نظامی ارتشی ارائه داده بود. شهید منصور ستاری فرمانده شهید نیروی هوایی نه تنها این ایده را ارائه داد که گام های عملی مهمی در جهت تولید آن برداشته بود.

عملیات رمضان در ماه رمضان تابستان ۶۱ آغاز شد، این عملیات دستاوردها و تجربیاتی به ارمغان آورد که زمینه‌ساز تحولات بعدی در دفاع از آسمان کشور شد.

یشکسوت نیروی هوایی ارتش جمهوری‌ اسلامی ایران، شهید منصور ستاری را فرمانده‌ای مبرز شناخته و مهم‌ترین ویژگی او را که دانش و خلاقیت این فرمانده می‌داند.

سال 1364، مسول لشکر 14یگان دریایی ویژه امام حسین بود و به واسطه شهید عباس بابایی در جزیره خارک خدمت رسانی کرد. روزهای آشنایی و دوستی با دو فرمانده بزرگ، ریشه در کوران حملات دشمن و روزهای دشوار جنگ دارد.

شهید منصور ستاری به تمام حوزه‌های کارآمد در نیروی هوایی آگاهی و اشراف کافی داشت و این ویژگی، او را به عنوان یک فرمانده متخصص و توانمند، ماندگار کرد. پرواز، یکی از حوزه‌های علاقه منصور بود و او توانمندی‌ خود را در این حوزه نیز محک زد.

کسانی که دنیا را تکان داده اند در استعدادهای طبیعی نابغه نبوده اند ولی در یک صفت ممتاز بوده اند: ثبات و استقامت.