رد ماندگار و درخشان برخی چیزها از بین نمی‌رود، می‌ماند تا آخرینِ تاریخ باقی می‌ماند حتی اگر نشانه‌هایش ناپیدا باشد. نقش چله‌هایی که دلیران کشیدند تا ایران بر نام و نشانش استوار بایستد، گرچه ناپیدا اما پرشمار است و ماندگار. این خودساختگی‌ها برای امروزی که محدودیت‌ها و مشکلات فشار را مضاعف کرده و راه را صعب‌العبور، می‌تواند الگو و راهنمای خوبی باشد.

امیر سرلشکر منصور ستاری، به بسیاری از مهارت‌ها و فنون نظامی و هوایی تسلط و آشنایی داشت و علاقمند پرواز بود.

شهید منصور ستاری، لحظه‌ای را جز در اندیشه بهتر شدن نگذراند و به همان میزان که مسائل دفاعی را مورد توجه جدی قرار می‌داد، زندگی روزمره هم‌وطنان برایش حائز اهمیت بود. او همواره از حقی می‌گفت که مردم بر گردن او و همراهانش دارند و برای ادای این دین، از هیچ کوششی دریغ نمی‌کرد

منصور ستاری؛ سرلشگر منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در روز پنجشنبه 15 دی ماه 1373 در هواپیما، روی آسمان بود که سانحه ای برای هواپیما رخ داد و او و همراهان و یارانش شهید شدند.

روزهای گرم تیرماه و مصادف شدن‌ آن با ماه رمضان، دو آتش را بر روی رزمندگان گشوده بود. آتش جنگ‌افزارهای دشمن از یک سو و آتش آفتاب سوزان اهواز از سوی دیگر. عملیات رمضان اما با وجود همه مشکلات و ناکامی‌ها، پلی شد برای عبور به سوی موفقیت‌های بعدی در عملیات خیبر و والفجر 8.

عملیات رمضان در گرماگرم چنین روزهایی در تابستان 61 آغاز شد، این عملیات دستاوردها و تجربیاتی به ارمغان آورد که زمینه‌ساز تحولات بعدی در دفاع از آسمان کشور شد.

به گفته سرهنگ بالازاده از همرزمان شهید سرلشگر منصور ستاری، این شهید والامقام خلاقیت‌ها و نوآوری‌های متعددی در عرصه پدافند هوایی داشت و استفاده از رادارهای جی‌پی‌اس‌الون در شکل و ساختاری که تا آن موقع معمول نبود یکی از خلاقیت‌های ایشان در ور دوران دفاع مقدس به شمار می‌رود.

بدون شک ادعای نبوغ نظامی در مورد سرلشکر شهید «منصور ستاری» سخنی مبالغه‌آمیز نیست و هرکس که با زندگی حرفه‌ای این امیر دلاور ارتش اسلام آشنایی داشته باشد، پذیرش این موضوع برایش سهل و آسان خواهد بود.

شهید سرلشگرخلبان عباس بابایی دارای یک بستر اعتقادی بود که مبنای رفتاری و اندیشه این شهید والامقام را شکل می‌داد. رفتارهایی که ریشه در عشق به اهل بیت به ویژه سید و سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) داشت.

توانمندی و نبوغ‌اش از او نه تنها یک فرمانده، بلکه یک نخبه استثنائی ساخته بود. فرمانده‌ای که با هیچ یک از استانداردها و قواعد پیشین قابل قیاس و ارزیابی نبود و به اعتراف موافقان و مخالفان، او را می‌بایست با نوآوری‌های آینده‌اش سنجید.