۱۵ دی‌ماه مصادف است با سالروز شهادت سرلشکر منصور ستاری، فرمانده توانمند نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و تنی چند از مسئولان این نیرو در یک سانحه‌ی هوایی در سال ۱۳۷۳.

15 دی ماه سال 1373 یکی از تلخ ترین روزها برای نیروی هوایی ارتش است. هواپیمای حامل جمعی از فرماندهان این نیرو که برای بازدید به پایگاه اصفهان رفته بودند، در هنگام بازگشت و در دقایق ابتدایی پرواز، دچار سانحه شده و پس از برخورد با زمین آتش می گیرد تا نیروی هوایی، موثرترین فرمانده تاریخ خود را به همراه جمعی از معاونینش از دست بدهد.

«منصور»، نه تنها یک فرمانده نظامی، که استادکاری ماهر و به یک معنا، «همه‌فن حریف» بود.

قرارگاه رعد قبل از شروع عملیات خیبر برای پشتیبانی از نیروهای خودی ، سایت موشکی «هاگ» را در منطقه جزایر مجنون مستقر کرده بود.

توانمندی شهید ستاری در سه عرصه دانش تخصصی، عملیاتی و فرماندهی خصوصیت بارزی بود که کم‌تر فرمانده‌ای از آن برخوردار بود و در کنار آن با نگاه خالصانه‌ای که داشت، بر قلب‌ها مدیریت می‌کرد.

نقش ابتکارها و نوآوری‌های پدافند هوایی و فرمانده فقید نیروی هوایی در دوران دفاع ‏مقدس، راهی را از میان محدودیت‌ها، فرسودگی تجهیزات و سد مستحکم حمایت‌ها از دشمن هموار کرد که ‏تاکنون ماندگار شده است. این نوآوری‌ها با مروری به تاریخ پدافند هوایی ایران بهتر شناخته می‌شود.‏

نوآوری در رگ و استخوان او جریان داشو محدودیت‌های ناممکن را با تلاش خستگی‌ناپذیرش ممکن می‌ساخت به طوری‌که الگویی زبانزد برای دیگر همسنگران تلقی می‌شد.

طرح «سکوت» یکی از ابتکارهایی بود که در دوران دفاع مقدس با نوآوری شهید منصور ستاری و همسنگرانش به ثمر نشست و به یاری کشور آمد.

سرلشکر شهید « منصور ستاری» بنیان‌گذار دانشگاه هوایی و نخستین فردی بود که اقدام به تربیت نیرو در این زمینه کرد و بحق وی پدر علمی پدافند هوایی ایران است.

شهید ستاری، خدمات ماندگاری را در طول جنگ 8 ساله تحمیلی و بعد از آن صورت داد که بسیار اثرگذار بود.