بزرگان روزگار، در ویژگی‌های اخلاقی و روحی مملو از اشتراک و تشابه‌اند. شهید علیرضا یاسینی هم در مشی متواضعانه خود، چون دیگر بزرگان نهاجا برجسته بود و زبان‌زد. سرگرد غلامرضا سلیمانی که از همسنگران اوست، از این ویژگی شهید یاسینی روایتی خواندنی دارد.

هواپیما در سیستان و بلوچستان سانحه داده بود. سوخت هواپیما که به اتمام می‌رسد، روی جاده می‌نشیند و مسیری طولانی طی می‌کند در حالی که سرعتش کاهش یافته، از دور می‌بیند که بخشی از جاده نیمه کاره و تحت عملیات عمرانی است.

با این‌که بسیاری از اوقات به تصورهایمان باور داریم و می‌دانیم نمی‌شود، اما سخن نغزی هست که می‌گوید محال، تنها کار محال این دنیا است. با این حال فشارهای بی امان و چندجانبه اندیشه به توانستن را دورتر می‌کند.

روایت این شماره از «رزمنده و فرمانده» درباره یک نوآوری در گرماگرم رمضان است. جایی که تصویر از روی رادارها محو شده بود و با تلاش منصور ستاری و همسنگرانش چشم پدافند دوباره به آسمان روشن شد.

هر جنگی که به پایان می‌رسد جنگی دیگر آغازیدن می‌گیرد. آزمون واقعی از آن‌جایی آغاز می‌شود که به نظر می‌رسد همه‌چیز به پایان رسیده است. بسیاری از ما فکر می‌کنیم راهی را که پیموده‌ایم به سرانجام نیز رسانده و در مقصدیم. غافل از این‌که شاید در بهترین حالت تا نیمه‌های راه آمده‌ایم. این‌که تا کجا باید رفت و با تمامی سختی‌ها چگونه باید ادامه داد، چشم روشن و پای پیمودنی می‌خواهد که شاید همه از عهده‌اش بر نیایند.

آخرین روزهای تیرماه 67، تنها متانت و از خودگذشتگی رزمنده‌ها بود که خستگی و فرسودگی را پنهان می‌کرد. پایان جنگ می‌رفت تا کمی از دشواری‌های 8 سال پشت سر بکاهد و از روزهای روشن پیش رو خبر بدهد. منصور، پیش از آن‌که آزمون تازه‌ آغاز شود، با امام رئوف عهد دیدار بسته بود که دیدار تازه کند.

جنگ، روی کاغذ به پایان رسیده و دشمن در ظاهر این پایان را پذیرفته بود. اما آن‌ها که 8 سال مدام، در کوران حملات دشمن، طعم ناجوان‌مردی‌ها را چشیده بودند به خوبی می‌دانستند که دشمن بر این عهد نخواهد ماند. از جمله کسانی که در منطقه حضور داشتند و اگاه بودند که دشمن بی‌کار نمی‌نشیند، شهید منصور ستاری بود.

به گفته سرهنگ بالازاده از همرزمان شهید سرلشگر منصور ستاری، این شهید والامقام خلاقیت‌ها و نوآوری‌های متعددی در عرصه پدافند هوایی داشت و استفاده از رادارهای جی‌پی‌اس‌الون در شکل و ساختاری که تا آن موقع معمول نبود یکی از خلاقیت‌های ایشان در ور دوران دفاع مقدس به شمار می‌رود.

واپسین روزهای تیرماه، یادآور آسمانی شدن یکی از تیزپروازان دوران کشور است. خلبانی که با بیش‌ترین میزان پرواز با جنگنده فانتوم، یادگارهای ماندگاری را در حافظه تاریخ کشورش به ثبت رساند.

اگرچه کسی بود که یش‌ترین پروازهای موفق جنگی را با جنگنده اف-4 انجام داده بوده و قهرمان پروازهای برون‌مرزی بود هیچ‌گاه دوست نداشت از موفقیت‌هایش سخنی به میان بیاورد. اما بودند و هستند همراهان و همسنگرانی که به چشم‌هایشان از خودگذشتگی‌ها و عزم آهنینش برای پیروزی را لمس کرده و ناگفته‌های بسیار دارند.