ویژه نامه «منصور» به مناسبت بیست و دومین سالگرد شهادت سرلشگر منصور ستاری به صورت دیجیتالی منتشر شد.

اگرچه همگان ستاری را مرد جنگ و جاد می دانند و از رشادت ها و ابتکارهای او بسیار شنیده اند اما باید گفت که فرماندهی وی بر محیط خانواده نیز چیزی کم از فرماندهی در نیروی هوایی نداشت و باید پای صحبت خانواده او نشست تا هر چه بهتر از موفقیت های وی در اصلی ترین نهاد جامعه با خبر شد.

شاید کمتر کسی تصور کند که یکی از زیباترین فصول زندگی بزرگ مرد نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در جایی رقم خورد که کمترین اطلاع از آن وجود دارد و آن هم جایی نبود جز خانه کوچک شهید ستاری.

منصور ستاری؛ سرلشگر منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در روز پنجشنبه 15 دی ماه 1373 در هواپیما، روی آسمان بود که سانحه ای برای هواپیما رخ داد و او و همراهان و یارانش شهید شدند.

با حضور سورنا ستاری معاون علمی و فناوری رئیس جمهوری، و جمعی از فرماندهان و مسئولان ارتش، نیروی هوایی و خانواده‌های شهدای نیروی هوایی بیست و یکمین مراسم تجلیل و قدردانی از شهید سرلشگر منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش و همرزمان وی برگزار شد.

منصور هروقت دلش تنگ می شد، شعرها را زیر لب زمزمه می كرد. اهالی « ولی آباد» ورامین پدر را خوب می شناختند. دیوان شعرش را دوست داشتند؛ « ماتمكده عشق »

اگرچه که رفتن همیشه سخت است و روایت رفتن نیز اگرپای عزیزی در میان باشدبه مراتب سخت ترمی شوداما مرور بر سه روز پایانی عمر پربرکت شهید ستاری نیز خالی ازلطف نیست.

پایگاه اطلاع رسانی ارتش جمهوری اسلامی ایران در ویژه نامه سالگرد شهید ستاری مصاحبه‌ای از دکتر سورنا ستاری( فرزند شهید ) را منتشر کرده است که مشروح آن را در ذیل می‌آوریم.

پدرها دو بار عاشق می شوند؛ بار دومش، وقتی است که پدر می شوند. فرقی ندارد که فرزندشان دختر باشد یا پسر. دوباره عاشق شدن شان، رد خور ندارد. عاشق که می شوند، شاعر می شوند. فرقی ندارد که شاعر باشند یا کاسب باشند یا کارگر باشند یا نظامی. منصور ستاری هم وقتی جوان بود، وقتی 22 ساله بود، وقتی نظامی شده بود، برای بار دوم، عاشق شد. پدر شد. آنگاه شاعرتر شد.

مرد آسمان‌ها را به عنوان یک نابغه در عرصه دفاع هوایی می‌شناسند اما این نبوغ محدود به نیروی هوایی نبودو بخش‌های دیگر هم از هوش سرشار شهید ستاری بهره می‌بردند.