به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهید ستاری، سرهنگ حبیب الله اكبری از دوستان ناصر ستاری برادر فرمانده آسمانی نیروی هوایی ارتش، خاطره ای دارد که خواندنی است:

 

«ناصر مغازه دار بود و من گاهی به ایشان سر می زدم. روزی كه برای دیدنش به مغازه رفته بودم، برادرزاده ی شهید ستاری (مسعود) نیز جلو مغازه ی پدرش ایستاده بود. او به تازگی لیسانس گرفته بود و قرار بود به سربازی برود. پس از این كه كمی با هم صحبت كردیم، گفت:

-دوست دارم در نیروی هوایی خدمت كنم، می توانی برایم كاری بكنی؟

گفتم: عموی شما فرمانده نیروی هوایی است، چرا به من می گویید؟

گفت:راضی نیست به نیروی هوایی بیایم.

وقتی علت را پرسیدم، گفت:عمویم احتمال می دهند كه چون من نسبتی با ایشان دارم، پرسنل فكرهایی بكنند و خدای نكرده برداشت نادرستی داشته باشند.

مسعود گفت: اگر می خواهی كارم را درست كنی طوری عمل كن كه عمویم متوجه قضیه نشود.

قبول كردم و بدون این كه تیمسار متوجه شود، تمام كارهای اداری ایشان را به عنوان یك ستاری نآشنا، انجام دادم. قرار شد كه دو روز بعد در فرماندهی لجستیكی نیروی هوایی و در تخصص خودش مشغول به خدمت شود. در این میان، یك شب تیمسار ستاری به منزل برادرش می روند و آقا ناصر، موضوع را با ایشان در میان می گذارد و می گوید:

-داداش! الحمدلله كار مسعود در نیروی هوایی درست شده، اگر شما اجازه بفرمایید، قرار است دو روز دیگر مشغول به خدمت بشود.

تیمسار با شنیدن این موضوع رو به مسعود می كنند و می گویند:

-عمو جان با توجه به این كه خیلی دوستت دارم؛ ولی حق نداری آن جا بیایی، تو هم مثل همه، هر جا به تو نیاز داشتند و اعزامت كردند برو خدمت كن، ولی به نیروی هوایی نیا!

روز بعد مسعود به من زنگ زد و ضمن تشكر، عذرخواهی كرد و گفت: پدرم حقیقت را به عمویم گفت و او هم اجازه نداد كه بیایم.»

 

امیرسرلشگر منصور ستاری در 15 دی ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی و همرزمان اش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

 

پایان پیام/