امید به خویشتن
خودکفایی در ساخت محصولات و اتکا به توان داخلی در تولید صنایع نظامی یکی از ضروریات اقتدار ملی، توسعه نظامی و استقلال یک کشور است.
خودکفایی در ساخت محصولات و اتکا به توان داخلی در تولید صنایع نظامی یکی از ضروریات اقتدار ملی، توسعه نظامی و استقلال یک کشور است.
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سامانهها و تجهیزات مورد نیاز ارتش از کشورهای گوناگون بهویژه بلوک غرب و آمریکا تأمین میشد و تحقیقات دفاعی بهمعنای واقعی جایگاهی نداشت. پس از پیروزی انقلاب، نیروهای مسلح کشور و ارتش جمهوری اسلامی ایران که از سویی درگیر مسائل رخ داده در کشور شده و از پشتیبانیهای آمادی و فنی کشورهای سازنده تجهیزات موجود نیز محروم شده بود، درگیر یک جنگ تحمیلی تمام عیار شد.
عوامل فوقالذکر بههمراه تحریم نظامی، مشکلات ناشی از پاکسازی عوامل وابسته به رژیم سابق و خروج مستشاران خارجی، مجموعاً شرایط بسیار نامطلوبی را برای ارتش ایجاد کرد که امر تعمیر، نگهداری و تأمین قطعات مورد نیاز سامانههای موجود را با مشکل مواجه ساخت.
تیمسار منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی که بیشترین همت خود را در راه خودکفایی، قطع وابستگی به خارج و ارتقاء توان نهاجا با تکیه بر دانش بومی گذاشت، در یکی از سخنرانیهای خود میگوید: «ما خود باید با تلاش پیگیر، کارهای خود را انجام دهیم و نتیجه کارهایمان را هم به آیندگانی که بعد از ما می آیند منعکس کنیم تا راه را اشتباه نروند.»
ستاری که پیش از انقلاب اسلامی و در سال ۱۳۴۶ با پایان یافتن تحصیلات متوسطه و اخذ دیپلم وارد دانشکده افسری (دانشگاه افسری امام علی (ع) فعلی) شد و پس از پایان دوران آموزشی به درجه ستوان دومی نائل گشت. او سال ۱۳۵۰ برای گذراندن دوره عملی کنترل رادار راهی آمریکا شد و پس از یک سال به ایران بازگشت و به عنوان افسر رهگیر نیروی هوایی مشغول بهکار شد.
او در همان یک سال توانست با کسب تجربه از دانشگاه آمریکایی ظرفیت تحقیقی و مطالعاتی خود را گسترش داده و با استفاده از «علوم راداری» در نشر و گسترش توسعه این هژمون برتر نظامی در داخل کشور نقش بسزایی را داشته باشد.
ستاری نماد باور و اقتدار ملی بود. او اگرچه قدرت نظامی کشورهای غربی را از نزدیک دیده بود و خود در آنجا تحصیل می کرد، ولی هرگز تحت تاثیر قدرت آن کشورها قرار نگرفت. ستاری در یکی از سخنرانی های خود در جمع کادر نظامی ارتش جمهوری اسلامی ایران می گوید: «ما باید این واقعیت را بپذیریم که در یک مرحله ای قرار گرفته ایم که دیگر امریکایی و انگلیسی نمی آید برای ما کار کند، پس به امید چه کسی نشسته ایم؟»
امیرسرلشکر منصور ستاری ۱۵ دی ماه ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی به شهادت رسید. یاد و نام او و دیگر شهیدان دفاع مقدس گرامی باد.
گزارش از پایگاه اطلاعرسانی شهید ستاری
پایان پیام/
نظر دهید