سرهنگ دکتر علی ستاریخواه یکی از کسانی است که دانشجوی دانشگاه هوایی حضور داشته و با کسب افتخار حضور در کلاس‌های درس فرمانده آسمانی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی، نکته‌ها و درس‌های ارزشمندی را این شهید بزرگوار آموخته است.

ستاریخواه با بیان این‌که در دانشگاه هوایی افتخار شاگردی شهید ستاری را داشته است می‌گوید: پس از شروع جنگ تحمیلی در سال 1359 برای فراگیری تخصص کنترل شکای در مرکز آموزش‌های شهید خضراعی افتخار شاگردی شهید ستاری را داشتم.

ستاریخواه به دلیل اینکه در جنگ مجروح می‌شود و تحت درمان قرار می‌گیرد، دو ماه نخست کلاس شهید ستاری را حضور پیدا نمی‌کند. 

نخستین دیدار این شاگرد جوان و شهید ستاری به  زمان معلمی این شهید بزرگوار و با درجه سروانی بر می‌گردد. معلمی که به گفته این شاگرد و دیگر متخصصانی که هریک از آنان جزو ستون‌هایی نیروی هوایی بودند و شدند، جزو برجستگان تدریس و آموزش به ویژه در بحث «جنگ الکترونیک» و «کنترل شکاری» بود.

به گفته ستاریخواه، تخصص کنترل شکاری از آن درس‌هایی بوده که به صورت استاد-شاگردی انجام می‌شد و اکنون نیز در دانشکده فرماندهی و کنترل دانشگاه هوایی شهید ستاری، به همین شیوه تدریس می‌شود. 

این سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی ارتش، با اشاره به آزمایشگاهی که با استفاده از سازوکارهای شبیه‌ساز زمینه فراگیری این درس را برای دانشجویان فراهم می‌کند بیان می‌کند:  در این آزمایشگاه‌های شبیه‌ساز، فراگیران کنترل شکاری، در نقش های کمک کنترل شکاری آموزشی میبینند و مهارتهای لازم را به‌دست می آورند. من نیز برای نخستین بار توسط شهید ستاری با این دوره آموزشی آشنا شدم.

استادی که یک سروگردن بالاتر بود

سرهنگ ستاریخواه، به برجستگی و توانمندی ویژه شهید ستاری در انتقال مفاهیم و تجربیات در کلاس‌های آموزشی اشاره می‌کند و می‌گوید: ایشان در مقایسه با سایر اساتید یک سرو گردن بالاتر و به لحاظ بیان، انتقال مفاهیم و ارائه مصداق ها و مثال‌های تخصصی، سرآمد بود.

این شاگرد سال‌های پیشین کلاس‌های درسی شهید ستاری می‌گوید: کارها و برنامه‌های هر کلاسی که این شهید بزرگوار در آن حضور می‌یافت، منظم و طبق برنامه آموزشی انجام میشد و کارها تقسیم‌شده بود. شهید ستاری ابتدا بخش نظری را ارائه میدادند و پس از آن‌که بخشی نظری که تمام میشد، بصورت عملی و کار شبیه‌سازی مطالب را در ذهن و عمق جان شاگردانش حک می‌کرد.

ستاریخواه، از افتخارحضور در این کلاس‌ها به مدت 17 ماه و تلمذ نزد این شهید بزرگوار می‌گوید: من جزو شاگردان ممتاز کلاس بودم و در فرآیند تدریس وقتی کار به مرحله عملی می‌رسید ایشان من را برای این کار انتخاب می‌کرد و می‌گفت ستاریخواه بنشین. منظور شهید ستاری نشستن پشت دستگاه اسکوپ و نمایشگر برای شروع کار شبیه‌سازی بود.

این شاگرد کلاس تخصص کنترل شکاری شهید ستاری می‌گوید: همه دانشجو ها هم دور حلقه می‌زدند و انواع رهگیری‌هایی که ایشان تدریس کرده بود، از جمله انواع و اقسام تاکتیک‌های رهگیری هوایی، به ترتیب مرور می‌شد.

ستاریخواه ادامه می‌دهد: شهید ستاری می‌گفت ایناها این ستاری رو میخواد و از آن‌جاکه فامیلی من هم ستاریخواه هست، من برعکس می‌گفتم که نه استاد شما منو می‌خواهید چون به هر حال من ستاریخواه هستم و شما ستاری هستید و  به هرحال هر جفتش درسته!

ایشان هفته ای حداقل دوبار رو در دانشگاه حضور داشت و در زمان حضورشان در دانشگاه، از تمامی مسئولین و بخش‌های مختلف دانشگاه بازدید می‌کردند و رهنمودهای لازم رو را ارائه می‌دادند.

او که مدتی را در معاونت طرح و پژوهش فرماندهی نیرو حضور داشته می‌گوید: من به طور ویژه از این راهنمایی‌ها بهره‌مند می‌شدم. از آن‌جاکه در معاونت طرح و پژوهش دانشگاه خدمت می‌کردم، گردش کارهایی که از هیئت رئیسه و فرمانده نهاجا مرتبط با دانشگاه می‌آمد  و با طرح و پژوهش هم ارتباطی داشت، به ما ارجاع می‌شد تا کارهایش را انجام دهیم. شهید ستاری در این گردش کارها، متناسب با هر موضوع، رهنمود خاص آن حوزه را بیان می‌کرد.

به گفته سرهنگ ستاریخواه، این شهید والامقام، با عمق و درایت بالا و آگاهی و دانش تخصصی فوق العاده در کنار تمامی گردش کارها دست خطی می‌نوشتند و نکاتی را برای اجرایی شدن گوشزد می‌کردند.

این سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی ارتش، استادش را یک فرمانده بسیار توانمند و آگاه به زمان و با توصیف می‌کند و ادامه می‌دهد: شهید ستاری با شناخت دقیق واقعیت، به معنای دقیق کلمه یک فرد  نظامی بود که می‌دانست چگونه تاکتیکی عمل کند و ضمناً بلد بود کار عملیاتی انجام دهد. 

سرهنگ ستاریخواه، با بیان این‌که مشابه شهید ستاری را به لحاظ تفکر راهبردی، تاکتیکی و عملیاتی کم‌تر دیدیم و ایشان جزو شاخص های نیروهای مسلح به شمار می‌روند، عنوان می‌کند: ایشان در تمامی این سه سطح به خوبی ایفای نقش میکرد. به معنای دقیق کلمه داخل گود بود و به ابعاد مختلف نیروی هوایی از نزدیک آگاهی داشت، ضمن آن‌که برای مسائل آن راهکارها و تدابیر متناسب ارائه می‌کرد.

وی از تسلط دانشی ستاری به عنوان یک استاد تمام عیار سخن می‌گوید: هواپیمایی در  دنیا نبود که شهید ستاری به خوبی نشناسد و تاکتیکی نبود که ایشون بلد نباشد. 

به گفته سرهنگ ستاریخواه، این شهید عزیز ویژگی‌های برجسته‌ و خوبی و توانست در فاصله زمانی بسیار کم، با فعالیت‌های بسیار زیادی که ایشان در حوزه پدافند هوایی و عملیات هوایی داشت به افتخارات بزرگی دست یابد و به سمت فرماندهی نیرو رسیدند

امیرسرلشگر منصور ستاری در 15 دی ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی و همرزمان اش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

 

پایان پیام/