حاج حسن مرشد ستاری پدر منصور، ادیبی فاضل، غزل‌سرا و مداح آل پبامبر به ویژه سومین ‌امام ‌حضرت‌سیدالشهدا بود. حاج حسن در واقع کل حادثه عظیم عاشورا را با مطالعه‌ای که درباره تأثیر شگرف این واقعه بر جامعه شیعه ایران انجام داد، به نظمنگاشته بود.

سرلشگرشهید منصورستاری فرمانده فقید نهاجا که در این خانواده مذهبی رشد و نمو یافته بود، در هرشرایطی از شهیدان کربلا می‌گفت. فرهنگ شهادت، محرم و به‌خصوص تاسوعا و عاشورا در روح و کالبد او ریشه دوانده بود. در جریان عملیات، بازدیدها و پیگیریطرح‌های عمرانی که با ایام محرم مقارن بود، هیچ گاه از یاد تشنه‌لبان عاشورا غافل نمی شد.

حال عملیات محرم در خوزستان در دوران ۸سال جنگ‌تحمیلی در حال آغاز شدن بود. شهید منصور ستاری در گرماگرم روزهای داغ جنگ، بدون اطلاع قبلی به مقر مهندسی رزمی در اهواز رفت. در اهواز جز تل‌های مرتفع خاکی و خسته چیزی به چشم نمی‌خورد. ساعت ۴ عصر را نشان می‌داد.

فرمانده، آبی به دست و روی زد و ناهار نخورده، باب گفت‌وگو درباره کارهای پیش رو در عملیات را گشود. صحبت‌ و پیگیری کارها، تا اذان مغرب ادامه یافت. منصور، همراه با همسنگرش رشید قشقایی و تنی چند از رزمندگان، به «حسینیه اعظم اهواز» رفت تا در عزای سرور و سالار شهیدان سوگواری کنند. اشک‌های منصور در رثای یاران عاشورا، او را به یاد همسنگران شهیدش در جای جای پدافند و نیروی هوایی انداخت که اشک‌ها چون سیلاب خروشان می‌بارید.

سرگرد ستاری پس از عزاداری، با وانت قرمزرنگ نهاجا به چند محل عملیاتی سر زد و از پرسنل معاون عملیاتی پدافند هوایی خسته نباشید گفت.

نگرانی‌ها را می‌شد در چشم پدافندی‌ها دید. فردا روزی بزرگ و سرنوشت‌ساز بود. صحبت‌های ستاری که انگیزه می‌بخشید و اطمینان را می‌شد در آن صدا یافت، از دل‌شوره‌ها می‌کاست. از ایستادگی و استقامت حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) برای رزمنده‌ها گفت و قوت قلب داد.

کار همیشگی منصور ستاری ذکر و یادآوری فداکاری و جان‌فشانی‌های کربلا بود. از این روحیه‌بخشی با تکیه و استعانت از اباعبدالله‌الحسین(ع)، به گفته خودش، نیرو را برا حرکتی استوار مصم‌ می‌ساخت.

تا پذیرش قطعنامه ۵۹۸، عملیات مرصاد و پایان جنگ و پس از آن نیز در دوران بازسازی ها، این روحیه کربلایی را در فرمانده می‌شد یافت. در زیارت صحن مبارک امام رضا(ع) و زیارت و مضجع شریف حضرت با لباس شخصی به زانوی ادب روی فرش سالن رویروی ضریح می‌نشست و آرام اشک می‌ریخت.

سال‌ها از عملیات محرم و چند سال از پایان جنگ ‌تحمیلی گذشته بود و سرگرد منصور ستاری، حالا سرتیپ ستاری و فرمانده نهاجا شده بود، اما هیچ ‌تغییری نداشت و همچنان مرید مکتب ائمه اطهار بود.

 

امیر سرلشکر منصور ستاری 15 دی‌ماه 1373 در سانحه هوایی نزدیک فرودگاه اصفهان همراه با جمعی از فرماندهان نیروی هوایی به یاران شهیدش پیوست. 

 

پایان پیام/