تجهیزات دفاعی سنگین‌اند و بزرگ ابعاد. به راحتی قابل جابه‌جایی نیستند و یک طرح انتقال می‌تواند روزه‌ها یا هفته‌ها زمان ببرد. پس نیروهای نظامی برای تعمیر تجهیزاتی که غبار خستگی و فرسودگی بر تنشان نشسته بود راهی صعب‌العبور در پیش داشتند. این‌جا بود که تیمسار منصور ستاری، طرح تعمیر در محل استقرار جنگ‌افزارها را پیاده‌سازی کرد.

 

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی شهید ستاری، تعمیر و نگهداری تجهیزات نظامی از جمله موشک‌اندازها، تیربارها و دیگر سامانه‌های پدافندی، راه و روشی پیچیده دارد و به سادگی ممکن نیست. گاه خرابی قطعه‌ای کوچک وحساس، می‌تواند یک سایت دفاعی را به طور کلی مختل کند.

در دوران دفاع مقدس و شرایطی که حجم حملات دشمن موجب می‌شد سایه تحریم‌ها، بیش از هر زمان دیگری بر حوزه دفاعی ایران سنگینی کند و از تجهیزات تازه نفس خبری نباشد، تنها ابتکار و نوآوری‌های مبتنی بر نیاز بود که بیرق دفاع از میهن را ایستاده نگاه می‌داشت. تجهیزاتی که برای مدت زمان و بازه‌ای مشخص قادر به ارائه کارایی بودند، با روش‌های خلاقانه و پیچیده، بیش از ظرفیت خود فعالیت می‌کردند و نبود جایگزین برای این تجهیزات، موجب می‌شد حفظ تدوام فعالیت و از کار نیفتادنشان از اهمیتی حیاتی برخوردار باشد.

از آن‌جایی‌که در کوران جنگ، لحظه‌ها هستند که حرف آخر را می‌زنند و جابه‌جا کردن تجهیزات عظیم‌الجثه نظامی بدون داشتن جایگزین، مدتی طولانی زمان می‌برد، باید راه چاره‌ای برای این معضل اندیشیده می‌شد. این موضوع تقریبا ناممکن به نظر می‌رسید اما نوآوری به میدان آمد و مشکل را حل کرد.

سرهنگ منصور ستاری طرحی را ارائه داد که بر اساس آن، تعمیرات جنگ‌افزارها در درمحل استقرارشان انجام شود. این نوآوری درتعمیرات ضمن پایبن آوردن استهلاک تجهیزات باعث شد زمان که گوهر دست نیافتنی رزم بود، ارمغان نیروهای نظامی شود.

 

این طرح نوآورانه، در امتداد طرح چابک سازی وسبک سازی تجهیزات به مرحله اجرا گذاشته شد. در حالی که این امکان وجود داشت که یک جنگ افزار در محل خود تعمیر شود، جابه جا نمی‌د اما در صورت نیاز به جابه‌جایی‌های راهبردی، این کار در سریع‌ترین زمان ممکن انجام می‌شد.

این گام راهبردی و اثرگذار در درگیری جنگ افزارها با هواپیمای دشمن اثرمطلوب تری را به نمایش گذاشت. سبک‌سازی وچابک سازی درجلوگیری از حملات هواپیماهای ارتش بعث عراق به مناطق مختلف عملیاتی واقتصادی اثربخش بود.

در کنار نیروی انسانی فنی و عملیاتی، سرهنگ ستاری نیز تا پایان جنگ به طور مستمر در فرآیند این جابه‌جایی و تعمیرها حضوری مستمر و مؤثر داشت.

 

 

امیر سرلشکر منصور ستاری پانزدهم دی ماه 1373 در سانحه هوایی نزدیک فرودگاه اصفهان به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

 

پایان پیام/