به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهید ستاری، فرمانده آسمانی اگرچه مشغله‌های فراوان در سطح کلان نیروی هوایی داشت، اما همه وقت و هنگام نیاز آستین بالا می‌زد و در کنار دیگر نیروها مشغول انجام کار می‌شد.

 تیمسار ایرج نادرپور از پیشکسوتان نیروی هوایی و همرزمان این شهید بزرگوار، درباره این ویژگی تیمسار شهید منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش، خاطره‌ای نقل می‌کند که خواندنی است:

«گرمی هوا در پایگاههای گرمسیری، پروازهای آزمایشی خلبانان را مختل می کرد و از این رو لازم بود که پروازها در یکی از پایگاههای مناطق سردسیر انجام گیرد. پایگاه هوایی مشهد برای این منظور در نظر گرفته شد. تیمسار ستاری د دستور دادند، برای اسکان خلبانان و پرسنل پروازی، مهمانسرایی در آنجا احداث شود.

یک روز، همراه شهید ستاری به منظور زیارت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) و بازدید از روند ساخت مهمانسرا به مشهد رفتیم. مهلت تعیین شده که برای ساخت مهمانسرا در نظر گرفته شده بود، به پایان رسیده بود و بر خلاف انتظار، مقدار زیادی از کار ساخت، هنوز باقی مانده بود. تیمسار ستاری، وقتی وضعیت را چنین دیدند، مسئول مربوطه مورد مؤاخذه قرار دادند.

آن شخص، کمبود امکانات و حجم زیاد کار را دلیل این تأخیر عنوان کرد. تیمسار بدون اینکه چیزی بگویند و یا اینکه ناراحتی خود را بروز دهند، نگاهی به اطراف انداختند و سپس رو به ما کردند و گفتند:

- شما هر کدام که مایلید، بروید زیارت آقا، من این جا کار دارم.

ما به خیال اینکه اوضاع مساعد است، به زیارت رفتیم. رفت و برگشتمان نزدیک به ساعت طول کشید. وقتی که برگشتیم، سربازان و کارگرانی را دیدیم که با اشتیاق هر چه تمام در حال کار بودند و قسمت قابل توجهی از سفید کاری دیوارهای مهمانسرا را انجام داده بودند.

سراغ تیمسار را گرفتیم. شخصی را که لباس سربازی به تن داشت و در حال گچکاری دیوان بود به ما نشان دادند. جلو رفتیم و پس از گفتن خسته نباشید! از ایشان خواستم پس از چند ساعت کار، از داربست پایین بیایند و برای رفع خستگی استکانی چای بنوشند. تیمسار با اصرار ما از داربست پایین آمدند و ما دیگر نگذاشتیم ایشان کار کنند. هر چند که تیمسار حرف ما را قبول کردند؛ اما گفتند:

- تا زمانی که من اینجا هستم باید مهمانسرا آماده شود.  چنین هم شد.»

امیرسرلشگر منصور ستاری در 15 دی ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی و همرزمان اش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

پایان پیام/