به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهید ستاری، گفت وگو درباره خلاقیت‌ها و توانمندی‌های شهید سرلشگر منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش دارای جذابیت های خاص خود است. نزدیک ترین فرد به شهید ستاری در دوران پیش از انقلاب اسلامی، جنگ و پس از جنگ این جذابیت را دوصدچندان می‌کند.

سرهنگ رشید قشقایی دوست و همرزم دیرین شهید ستاری که خاطرات بسیاری با شهید ستاری دارد، از مقطعی حساس در دوران دفاع مقدس می‌گوید که در ادامه می‌خوانیم:

«با شهید ستاری از ابتدای سال 53 و نیمه دوم سال 54، هم‌زمان با تغییر ساختار پدافند هوایی آشنا شدم. پس از قبول شدن شهید ستاری در دانشگاه و عزیمت او به آمریکا، از ایشان خبر نداشتم و دورادور از ایشان مطلع بودم. یک ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، دوباره ایشان را دیدم. آن موقع در انجمن اسلامی پدافند هوایی حضور داشتم و از طریق بچه‌ها خبر ایشان را می‌گرفتم. پس از تعطیل شدن دانشگاه‌ها، شهیدستاری به نیروی هوایی بازگشت و به پدافند هوایی آمد. در معاونت عملیات پدافند هواای و در بخش آموزش حضور یافت و بعد از آن بود که ارتباط مجدد من و ستاری دوباره برقرار شد.

از سال 58 تا سال 62 با هم ارتباطی نزدیک داشتیم و در مناطق جنگی و دزفول همدیگر را می‌دیدیم. در مهمان‌سراهای سنگی دزفول در عملیات فتح المبین، هم‌اتاق بودیم. سال 62 در نیروی هوایی ارتش تغییراتی گسترده‌ای رخ داد. این تغییرات گسترده با رفتن امیر معین‌پور و آمدن صدیق به نیروی هوایی، حضور شهید بابایی در معاونت عملیات نیروی هوایی، شهید خضرایی در پدافند نیروی هوایی و ارتقای شهید ستاری به معاونت عملیاتی پدافند هوایی انجام شد.

از انتهای شهریور 58، یعنی زمانی که تجاوز عراق شروع می‌شود تا عملیات فتح المبین در سال 61، یکی از مقاطع بسیار مهم و حیاتی دفاع مقدس به شمار می‌رود؛ چراکه انقلاب تازه شکل گرفته است و سپاه تشکیل نشده است. ضمن آن‌که بسیج نوپا است و جهاد هنوز کارایی لازم را ندارد. همچنین ارتش با توجه به رفتن افسران عالی‌رتبه، ارتشی کم‌تجربه شده است و در آن دوره از تعدیل نیرو صحبت می‌شد. در آن دوره من مسئول جهاد سازندگی جنگ بودم و در عملیات فتح المبین با توجه به مسئولیت خودم که مسئول جهاد سازندگی پدافند هوایی بودم این حساسیت را به روشنی درک کردم.

اما نقش شهید ستاری در این مقطع چه بود؟

شهید ستاری در معاونت عملیاتی پدافند نقش‌آفرینی موفقی داشت. درخشش‌ها و ابتکارهای او از همین‌جا آغاز می‌شود. شرایط زمانی پیچیده آن دوره گواه این مدعاست.

ما در شرایطی قرار داشتیم که از یک‌سو در تهران، جماران امام، پالایشگاه اصفهان و شیراز و جنگ عملاً در سه استان درگیر بودیم و این در حالی است که نیروی هوایی در 11 استان کشور درگیر بود. از سوی دیگر، با تحریم قطعات هواپیمایی از سوی آمریکا دچار مشکلات فراوانی شده بودیم. زیرا همه‌ی تجهیزات رادار و موشک تا هواپیماهای جنگنده آمریکایی بود. مقام معظم رهبری سال 62 در دوران ریاست‌جمهوری‌شان دستور دادند با تأسیس جهاد خودکفایی، انقلاب ساخت‌وساز شروع شود.

 

مشکل ما نیروی انسانی نبود بلکه کمبود و نبود تجهیزات بزرگ‌ترین مشکل ما به شمار می‌رفت.در آن مقطع تاریخی، شهید ستاری نقش‌آفرینی ویژه‌ای داشت. در این دوره، شهید ستاری خوش می‌درخشد و دوران درخشان طراحی‌ها و سازمان‌دهی شهید ستاری در سال 62 شروع می‌شود.

استعداد ذاتی رادارها و مطالعه فراوان و شناخت کامل جغرافیایی ایران دقت در عمل و کار مشخصه‌های شهید ستاری بود. ایشان قبل از اینکه فرمانده نیروی هوایی بشود ویژگی‌های منحصربه‌فردی در وجودش داشت که توانست در بحران‌های سخت و سرنوشت‌ساز دوران دفاع مقدس به کمک کشور بیاید. علاوه بر ویژگی‌های یادشده، دشمن و رژیم بعثی را به‌خوبی می‌شناختو بنابراین او توانست در یک دوره حساس از جنگ کارهای بزرگی انجام دهد.

امیرسرلشگر منصور ستاری در 15 دی ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی و همرزمان اش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

پایان پیام/