خلاقیتی که گردنه برفی را هموار کرد
سرمای طاقت‌فرسای همدان امان از بچه‌های راداری سوباشی بریده بود، اما در همان زمان که فکرها هم یخ بسته بود، «منصور» ایده جالبی را برای عبور اتوبوس از گردنه برفی مطرح کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی شهید ستاری، روستای کبودرآهنگ در دل همدان، میزبان یکی از پایگاه‌های حساس و مهم نیروی هوایی است. پایگاه سوم شکاری که پس از پیروزی انقلاب اسلامی پایگاه هوایی شهید نوژه نام گرفت از در ارتفاعات سوباشی نزدیک مرز استان همدان و کردستان مستقر شد.
نخستین سال‌های دهه پنجاه، افسران و درجه داران و همافران جوان و تحصیل کرده درایران و امریکا همراه با مستشاران برای سرپا نگهداشتن رادارها، به آمریکا اعزام شدند و توانستند دوره‌های تخصصی را فرا بگیرند.
غرش شکاری‌ها و بمب افکن‌های فانتوم با هدایت افسران جوان کنترل‌کننده جنگنده‌های شکاری یا به اصطلاح «فایترکنترلر»دفاع از آسمان کشور را در مسیر تازه‌ای قرار داد.
در این بخش، ستوانی جوان و دانش‌آموخته که به تازگی ازآمریکا بازگشته است، فعالانه و مستمر کار کنترل شکاری را انجام می‌دهد. جزو شاگرد اول‌های دوره فایترکنترل بوده است و حالا هدایت جنگنده‌ها را با دانش و خلاقیت خود انجام می‌دهد.
ستوان منصورستاری، ضمن آن‌که می‌آموزد و کار کنترل شکاری انجام می‌دهد، آموزش می‌دهد و جوان‌ترها را با زیر و بم کار آشنا می‌سازد.
سرلشگر ستاری، در تلاش برای ارائه کار بهینه در رادارسوباشی همدان بود. ابتکارها و آموزش‌های ارزنده این شهید والامقام در این پایگاه و سایت راداری به یادگار مانده است. درعملیات مرصاد پس از هدایت هواپیماهای شکاری و کنترل دربمباران منافقین نقش اساسی داشت و درنتجه هواپیماهای عراقی رادار سوباشی بمباران و تعداد ۲۸ نفر ازبهترین فرزندان راداری ایران به شهادت رسیدند.
اشک‌های شهید ستاری در محل رادار سوباشی که برای شاگردانش شهید دستنبو و شهید ورامینی بود، جزو معدود اوقات گریستن فرمانده آسمانی نیروی هوایی بود سوباشی همچنان هدایتگر و نماینگر آسمان کشور است و حضور بزرگانی چون شهید منصور ستاری را در یاد و خاطر دارد.
یک فکر بکر
روزهای جوانی و آغاز راه شهید منصور ستاری در نیروی هوایی، در این پایگاه گذشت. زمستان سال 49 و سرمای استخوان سوز همدان، امان بریده بود اما برای منصور تفاوتی نداشت در ارتفاعات همدان یا گرمای یب تاب کننده اهواز باشد، از همان روزها انگیزه مند و با اشتیاق، در اندیشه خدمت رسانی بود.
سرهنگ نصرالله پناهی از همراهان شهید ستاری در این پایگاه هوایی و پیشکسوت نیروی هوایی، از خلاقیت ذاتی این شهید والامقام خاطره‌ای خواندنی نقل می‌کند:
«من و شهید ستاری در ایستگاه رادار همدان سوباشی خدمت میکردیم. در یک روز سرد که برف زیادی باریده و جاده کوهستانی و صعب العبور همدان - سوباشی را پوشانده بود، می بایست با تعدادی از پرسنل به سمت ایستگاه می رفتیم تا شیفت قبل را که ۲۴ ساعت در قله کوه انجام وظیفه کرده بودند، تعویض کنیم.
اتوبوس از پایگاه به راه افتاد؛ اما با وجود برف زیاد که سطح جاده را پوشانده بود و مه غلیظی که دید را کم می کرد، راننده نمی توانست راه را درست تشخیص دهد. بنابراین از ما تقاضا کرد، اگر ممکن است، دو سه نفر پیاده شوند و جلو اتوبوس راه بروند تا او مسیر را گم نکند.
من با ستوان ستاری و یک نفر دیگر، داوطلب شدیم و به راه افتادیم. از میان جاده می رفتیم و اتوبوس آهسته پشت سر ما می آمد.
حدود ده دقیقه در آن شرایط سخت با پای پیاده رفتیم، ولی اتوبوس قادر نبود جلوتر برود. شهید ستاری پیشنهاد کرد با توجه به شریط آب و هوا بهتر است به پایگاه برگردیم.
همه قبول کردند، چون چاره ای جز این نبود. ولی جاده آن قدر باریک بود که اتوبوس نمی توانست دور بزند. مانده بودیم چه کنیم. شهید ستاری فکری کردند و گفتند همگی پیاده شویم و اتوبوس را در جا با دست، از دو طرف مخالف بچرخانیم.
این کار را کردیم و به سبب اینکه جاده برف بود و لغزنده، به راحتی اتوبوس سر و ته شد. سوار شدیم و در بین راه، همگی به فکر بکر ایشان که باعث شد از آن وضعیت نجات پیدا کنیم، آفرین گفتیم!»
امیرسرلشگر منصور ستاری در 15 دی ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی و همرزمان اش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
پایان پیام/
نظر دهید