سکوتی که منجی آسمان کشور شد
طرح «سکوت» یکی از ابتکارهایی بود که در دوران دفاع مقدس با نوآوری شهید منصور ستاری و همسنگرانش به ثمر نشست و به یاری کشور آمد.
شهید منصور ستاری در دوران دفاع مقدس، مسئولیتی ویژه داشت که شرایط بحرانی کشور، این مسئولیت را از شرایط عادی خطیرتر و سرنوشتسزتر هم ساخته یود. بر همین اساس از سال ۶۲ تا پایان جنگ ۸ ساله، یک دوران بدون وقفه و پر تلاش در زندگی شهید منصور ستاری به شمار میرود
با پایان یافتن عملیات والفجر۸ با مدیریت و هوشمندی سرهنگ منصور ستاری و اعمال مدیریت از طریق طرح سکوت و راهبردی و هدایت رادار بندر امام به دست ایشان، مسئولیتها و کارهای تازهای در دستور انجام قرار گرفت.
شرایط به قدری پیچیده و در هم تنیده بود که ضرورت دقت، سرعت عمل و کنترل بالای یگانها را میطلبید. به مدت ۷۵ روز کامل درگیر عملیات فاو بود و در آخرین روزهای بهار ۱۳۶۵ با دستور مستقیم حضرت امام خمینی مبنی بر اینکه باید مهران آزاد شود، برگ دیگر از مأموریتهای نیروی هوایی در صیانت از کشور، با فرماندهی شهید ستاری رقم خورد.
پیاده سازی طرح سکوت
تیمسار، ازخوزستان راهی ایلام شد و با وجود اشغال ونا امن بودن جاده دهلران، میبابیست ازطریق جاده اندبمشک به پل دختر و جاده دره شهر به ایلام عزیمت میکردند. حمل تجهیزات مهندسی وقتگیر بود و مهندسی رزمی نهاجا این مسئولیت سنگین را بر عهده داشت.
فرمانده مهندسی رزمی نهاجا، رشید قشقایی به اتفاق سرهنگ بابابی، ستاری و سرهنگ غلامی از دزفول راهی سایت مهمی در ارتفاعات دینارکوه ایلام شدند تا محلهای مرتبط با استقرار و هماهنگی های لازم با سپاه و نیروی زمینی ارتش برای پدافندهوایی صورت بگیرد.
طرحهای نوآورانه سرهنگ ستاری که در جریان عملیات والفجر ۸ درسال ۶۴ به ثمر نشسته بود، در آزادسازی مهران در تابستان ۶۵ و نیمه دوم سال ۶۵ در خوزستان، با اینکه محدوده جغرافیایی محدود بود، به ثمر نشست، ولی وسعت گسترش یگانهای پدافند نسبت به والفجر۸ ببشتر بود وطرح استتار با درختان طرح نوآورانه دیگری از سرهنگ ستاری بود که در فریب و انحراف دشمن به خوبی نتیجه داد. طرحی نوآورانه که تحت عنوان «طرح سکوت» شناخته شد.
سرهنگ ستاری باتوجه به فراز ونشیبهای تحریم واسهتلاک تجهیزات آفندی وپدافندی وشرایط سخت مرتبط با صدور نفت و انتقال جنگ ار جنوب کشور به غرب وشمال غرب و عدم آمادگی پرسنل وتجهیرات برای رزم در مناطق کوهستانی وصعب العبورغرب کشور همزمان دوطرح در خوزستان را به کار بست.
طرح اول بهرهگیری از هواپیماهای کوچک و بدون سرنشین بود. ستاری این هواپیماها را که برای تمرین تیراندازی در میدان تیرسمنان پیش از انقلاب اسلامی خریداری شده بودرا با استفاده از ساخت سکوهای پرواز در سایت هاگ ماهشهر عملیاتی کرد.
ستاری و همراهان در بازدید از پروژه اورهال هواپیما، پایگاه یکم شکاری سال 1372
دومین طرح شهید ستاری، پذیرش سازماندهی موشکهای زمین به زمین ساخت وزارت دفاع و عملیانی کردن این سیستم توسط پرسنل نهاجا بود. این طرح نیز در منطقه سه راهی شادگان، خوزستان پیاده سازی شد. نخستین شلیک موفق این طرح در دهه اول فاطمیه در سال ۶۶ به عراق و شهر بصره بود.
نظر دهید