شهید منصور ستاری که خود دوره‌های مختلف تخصصی را در ارتش کشور و کشورهای خارجی گذرانده بود، برای بیان نکات و یادآوری ضرورت‌های لازم در جمع دانشجویان دافوس حاضر می‌شد و برای آنان سخن می‌گفت. این شهید والامقام که همچون دیگر دلسوزان کشور، در پی پیشرفت و اعتلای کشور از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کرد و به طور مستمر با پیگیری «ما می توانیم» و گام نهادن در مسیر خودکفایی، از عمق وجودشان مایه می‌گذاشت، این ضرورت‌ها را به دیگر نیروها نیز یادآور می‌شد.

خلبان عبدالمجید فداقی دانشجوی دوره دوم دافوس آجا در سال 1371 که گرایش هوایی را می‌گذراند، فرصت شنیدن سخنان فرمانده نیروی هوایی ارتش را در دوره دوم دافوس آجا در بیستم خردادماه 1371 پیدا کرده است و از نکات سخنان شهید ستاری، یادداشت‌بردای می‌کند.

بخشی از سخنان شهید ستاری را در جمع دانشجویان دافوس ارتش جمهوری اسلامی در ادامه می‌خوانید:

«قدر دافوس را بدانید؛ چشم امید به این آموزش‌ها و امید به بهره گیری مؤثر از چنین مراکزی است.

در مورد نیروی هوایی، سفارشات مکرر حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری برروی خودکفایی، را جدی بگیرید و به یاد داشته باشید بدون طراحی، نمی توان سیستم را به نتیجه رساند.

 

 عوامل زیادی در طراحی نیروی هوایی مؤثرند؛ بیش از هرچیز میزان و برآورد تهدید ات است. وقتی سهم مقابله نظامی تهدید مشخص شد، سهم نیروی هوایی مشخص می شود و امروز نیروی هوایی دقیقا ماموریت خود را می‌داند و با رهنمودهای مقام معظم رهبری، جهت حرکت را می داند. در گذشته این طراحی به وسیله دیگران انجام می شد و سهم نیروی هوایی را در مقابله تهدیدات غرب معین می کردند.

خودکفایی از همین جا شروع می شود، یعنی فکر کردن و تفکر در زمینه خودکفایی.

اکنون یک تصویر 15 ساله از نیروی هوایی طراحی شده و چگونه می‌توان این راه را رفت؟ و چگونه هماهنگی‌هایی لازم است؟ در این طراحی می باید محاسبه روی امکاناتی که در اختیار گذاشته می شود انجام داد.

در طراحی خودکفایی، هیچ چیز جای نیروی انسانی را نمی گیرد. تجهیزات بی روحند و این انسان است که به آن روح میدهد و توجه به نیروی انسانی در تمامی ابعاد آن با ارزش است. تربیت نیروی انسانی و رساندن او به بالاترین مقام انسانی کار مشکلی است.

در نیروی هوایی، سیستم تخصصی، شعبه ای از حرکت سیستم تخصصی نیروی هوایی آمریکا بود؛ واین چون علم است به وحدت استنتاج و وحدت راه کارها میرسیم، معذالک ما راهی را می رفتیم که آنها می گفتند. مغز متفکر سیتم ما نبودیم. بلکه مجری بودیم. تخصص هایی که باید طی شود، به صورت پکیج(package)  از خارج می آمد. وقتی ارتباط از این سیستم قطع می شود، سیستم متفکر و طراحی باید به وجود آید و الا در بین راه می مانیم؛ و این کاری است که در نهاجا انجام شد.

ماموریت را وسط گذاشتیم و حدود هفت سال روی آن کار کردیم و انواع تخصصها را تعریف کردیم. از لحظه ورود یک جوان ۱۶ ساله تا زمانی که بعد از ۳۰ سال از خدمت فارغ می شود، او چگونه خواهد بود؟

اول باید اشخاص را تعریف می کردیم و بعدا آموزشها را تعریف کنیم و پس از آن تعیین کنیم که چه مراکز آموزشی باید داشته باشیم و چگونه بعد از فارغ التحصیلی او را رشد داد. این مسأله در پنج یا شش هزار جلد کتاب نهفته است. -سپس به طراحی تخصصها پرداختیم؛ دانشگاه هوایی حاصل هفت سال تلاش است.

از امسال فارغ التحصیلان این دانشگاه عرضه خواهند شد. در آموزشگاه شهید خضرایی تنها چیزی که با گذشته شباهت دارد. ساختمان هاست و بقیه چیزها دچار تغییرات بنیادین شده است؛ و آن چه آموزش داده می شود، چیزهای جدید است. بخشی از تجدید سازمان نیروی هوایی به خاطر همین نیاز بود و مرکز مطالعه و تحقیقات نیرو، بخش عظیمی از تلاش، صرف نیروی انسانی می شوند.

یک سیستم کامل از برگشت اطلاعات باید داشته باشیم. دوره های گذشته حین خدمت تغییر کرده و به صورت جدید و کارآمد درآمده است. در تنظیم نظام تخصصی نیرو، شش تا هفت سیستم بررسی شده که چگونه بتوان کارایی بیشتری داشت.

از نظر عملیاتی نظام مقدس اسلامی مسائلی با استکبار دارد که ما به عنوان بازوی مسلح، باید در مقابل توطئه ها دفاع کنیم و برای مسائل دفاعی خودمان باید فکر کنیم

«۱»- توانائیهای واقعی تهدیدات چیست؟ و نقاط ضعف چیست؟ «۲»- توانائیهای خودمان چیست؟ و چه محدودیت هایی داریم؟ «3»- توانائیها تا چه میزان قابل گسترش است؟ «۴»- در مورد هر چیز باید شک کرد و سؤال نمود و خوب طراحی نمود.

«۵» - بهره گیری از تجهیزات کلاسیک؟ (بهترین تجهیزات باید استفاده شود) ۸- درابعاد لجستیک معتقدیم باید روی پای خود به ایستیم؛ این مفهوم وسیع و همه جانبه است - ساخت. بخشی از این مساله خواهد بود. علم لجستیک، اولین بخش این قسمت است. - تعمیر و نگهداری، ساخت و بهینه سازی امکانات، جزئی از کارند و نه همه کاره

تصمیمات شما از این به بعد از خود شما گذشته و به سرنوشت دیگران وابسته میشود و در بعد لجستیک، فکر مهم ترین عامل است.

مأموریت های گذشته جهاد خودکفایی، بخشی از فعالیت های فرماندهی لجستیکی شده و جهاد خودکفایی عهده دار مسئولیت هایی بالاتر از آنچه تاکنون داشته است

تنها کاری که کردیم، فکر در سیستم تعمیرونگهداری بهتر بوده است که خود این مسأله بسیار وسیع می باشد. و با ورود مقداری تجهیزات، در فکر ایجاد سیستمی جهت تعمیر و بازسازی در حد کارخانه سازنده برای چنین کاری بهترین نیروی متخصص، بهترین تجهیزات و بهترین روش های نگهداری لازم است.

 

امروز بیش از آن که به فکر تأمین قطعه از خارج باشیم، به داخل کشور منکی هستیم و امروزه بخشهای توانمند زیادی در داخل. قادر به ساخت قطعات مورد نیاز نهاجا هستند و امروزه به فکر نظم دادن به این سیستم هستیم

همه این ابعاد در کنار هم، احتیاج به تأسیسات دارد. نیروی هوایی بیش از ۳۶ شهر و شهرک در سرتاسر کشور دارد؟ نقاطی وجود دارد که هوای ۵۰ - و یا هوای ۵۰ + داریم و باید درجه حرارت ۲۳۰ + را برای تأسیسات آن فراهم نمود و این تاسیسات در مقیاس هکتار می باشد. نمیشود کنارک رفت و در کپر نشست و تعمیرات کرده و امروز به هیچ وجه به پیمانکار وابستگی نداریم

از نظر ارتباط، می بایستی از داخل دریای عمان و از داخل ترکیه تا داخل کشور دارای ارتباط باشیم و احتیاج به شبکه وسیع و قوی ارتباطی چه از نظر Voice چه از نظر Data لازم است

امکانات دپوئی- لجستیکی در نیرو بی نظیر بوده (حتی در سطح مملکت) و ترمینال کامپیوتری لجستیک در همه جا حتی در منطقه ای نظیر صالح آباد) باید حضور داشته باشد.

به بعد سیستم Command و Control که به آن کمتر توجه شده؛ در بحث سیستم کنترل و فرماندهی فکر کردیم که خودکفائی فقط بستگی به فکر دارد و در این سیستم اگر از خارج کمک می گرفتیم، می باید تمام امور را در اختیار می گذاشتیم و میلیاردها دلار می پرداختیم؛ و چون خود فکر کرده ایم، میلیاردها دلار صرفه جوئی کردیم تا سیستمی به نام فرماندهی و کنترل داشته باشیم ۱۴- دربعد تجدید سازمان نیروی هوایی، در طول سال تاکنون ۲بار انجام گرفته است. محاسبات نیروی انسانی تاسال ۱۳۸۷ انجام گرفته است.

 

ورود نیروی جوان که سال ها متوقف بوده، دارد شروع می شود؟ - به ازای هر مشکلی که از بین می رود، مشکلی بجای آن می آید، لذا کار همیشگی و فکر همیشگی می‌طلبد.  پرسنل علیرغم مشکلات خود، دارند کار خود را انجام میدهنده و نشده تاکنون کسی را صدا کنیم و دو برابر توان را از او نبینیم. 

تأسیسات را باید در جهت نیروی انسانی به او برسانیم و همه چیز حول محور انسانی باید بچرخد. وفنی لازم است ۲۰۰۰ نفر پرسنل را در جایی که نیروی بومی هم نمی ایسند مستقر کرد. باید به فکر او بود. البته منظور این نیست که او را تن پرور بار بیاوریم. در استفاده پرسنل جوان در سیستم، در نیروی هوایی تجربه خیلی خوبی داریم - عشق افراد به کار کارساز است.

 

ما می توانیم عالم تر و متخصص تر از دیگران باشیم و باید هم این گونه باشیم والا قافیه را به دیگران می بازیم!........ - با تغییری که در سیستمها داده ایم، امروز خودمان یک سیستم هسنیم - واما در تکنولوژی تا انسان هایی تربیت نکنیم که علوم را با چراهایش بدانند، نمی توان مشکلات تکنولوزیکی را حل کرد. - غربی ها توی بر مال میزنند (مال شرقی): وسایل را جوری باید بخریم که توانانی ساخت و تعمیرش را داشته باشیم - امروزه با این که آموزش نداده ایم، تعمیرات دپونی سیستم شرقی را انجام می دهیم. - اگر هر چیزی را خود بسازیم، تبعا ضررهایی هم دارد ولی اگر نکنیم محتاج به خارج می شویم.

معدل سن پرسنل رو به افزایش بود و به علت درگیری در جنگ - استخدام نباید وابسته به پروژه ها و خریدها باشد، در مورد نیروی انسانی باید شروع در استخدام و آموزش براساس معدلی سالانه کرد.

 

من از مخالفین شغل دوم هستم ولی به دستور و جبر نمیتوان فکر را عوض کرد - از همه بیشتر مقام معظم رهبری به فکر پرسنل هستند. - باید در هر دو زمینه، تأمین مستقیم (نظیر افزایش حقوق) و هم در زمینه تأمین غیر مستقیم کار کنیم. با حقوق و مزایا نمی شود مسأله را حل کرد. باید به سمتی رفت که پرسنل نظامی خودشان تمایل به کار دوم نداشته باشند. 

 

- اگر فردی تجربیات خوبی دارد، تخصص خوبی دارد و عدم به کار گیری تخصص او در بیرون، چه دلیلی دارد تا بعداز ۳۰ سال از نیرو بیرون برود؟..لذا می توان عده ای را در تخصص خود در بیرون به کار گرفت.- در جایی رفتم و دیدم از ۶۰۰ تا ۷۰۰ نفر کل پرسنل. از نهاجا بودند. - در بعضی از مصادر، تازه بعداز ۳۰ سال خدمت، طرف به بار می نشیند و چگونه میتوان او را باز نشسته کرد، بلکه به صلاح نیرو نیست تا او را از دست بدهیم. در مجموع باید نیروهای نظامی را جوان نگه داشت، ولی عدد بسیار کمی لازم است تا از قدیمی‌ها باشند.»

امیرسرلشگر منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش در 15 دی ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی و همرزمان اش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

 

پایان پیام/