بیش از 75 عملیات برون مرزی موفقیت‌آمیز را در کارنامه‌اش دارد. پروازهایی که تبحر و چیره دستی اش در کنترل هواپیما را به نمایش می‌گذاشت. اما او علاوه بر فرمانده بودن، یک یار و همراه هم بود.

علیرضای 18 ساله، رویای پرواز را در سر می‌گذراند. شوق پرواز او را به سوی دانشکده خلبانی نیروی هوایی رهوار کرد و پس از گذراندان دوران مقدماتی پرواز در فرودگاه قلعه مرغی تهران، 21 آبان سال 1349 به آمریکا اعزام شد و  در پایگاه لوریدو در ایالت تگزاس شروع به یادگیری فنون پیشرفته خلبانی کرد.

در مدت حضور در آمریکا دوره های آموزش پیشرفته خلبانی را ابتدا با پرواز با هواپیمای "تی37" و تی 38 را با موفقیت به پایان رسانید و با دریافت گواهینامه خلبانی در اواخر سال 1350 به ایران بازگشت.

آغاز پرواز

پس از بازگشت به ایران، علیرضا با درجه ستوان‌دومی برای پرواز برروی جنگنده اف 4 انتخاب شد. از اوایل سال 1351 دوره کابین عقب هواپیمای اف 4 را در پایگاه یکم شکاری آغاز نمود و پس از پایان دوره به همراه تعداد دیگری از خلبانان به پایگاه هوایی شیراز منتقل گردید و پروازهای خود را برروی جنگنده اف 4 آغاز نمود یکسال به همین شکل در شیراز سپری شد.

اواخر سال 1352 یاسینی برای یک ماموریت چند ماهه به بندرعباس منتقل گردید با پایان ماموریت و عزیمت به شیراز دیگر زمان آن رسیده بود که یاسینی دوره کابین جلو اف 4 را سپری نماید به همین دلیل در اوایل سال 1353 علی رضا به تهران منتقل شد و بعد از طی دوره کابین جلو اف 4 در بهمن ماه سال 1353 به پایگاه هوایی همدان منتقل گردید و تا سال 1356 در پایگاه همدان خدمت می کرد تا در این سال طی حکمی علی رضا به پایگاه بوشهر منتقل شد.

جنگ شروع می شود و باسینی در طی یک سال ابتدای جنگ برای اکثر پروازهای برون مرزی داوطلب بود و ماموریت برون مرزی را با موفقیت به انجام رسانیده بود. وی در سال 1369 به درجه سرتیپ دومی مفختر می شود و تا سال 1371 در بوشهر خدمت می نماید تا اینکه در اردیبهشت سال 1371 به سمت فرمانده پایگاه هوایی شیراز منصوب می گردد .

مدت فرماندهی یاسینی در شیراز کوتاه بود چون تیمسار شهید ستاری  می خواست مردی توانمند را در کنار خود داشته باشد روی همین اساس در دهم اسفند سال 1371 یاسینی ضمن ارتقا به درجه سرتیپ تمامی به سمت رئیس ستاد و معاون هماهنگ کننده نیروی هوایی منصوب می شود نمی دانم چرا ولی یاسینی برای شهادت و رسیدن به دوستان خود بی تابی می کرد .

عقربه های ساعت 30/6 صبح روز پانزدهم دی ماه سال 1373 را نشان می داد که هواپیمای جت استار حامل فرماندهان ارشد نیروی هوایی، از تهران به سمت کیش پرواز کرد تا فرماندهان در جلسه شورای هماهنگی نیروی هوایی در کیش شرکت کنند . بعداز ظهر قرار می شود که هواپیما قبل از عظیمت به تهران، در پایگاه هوایی اصفهان توقفی کوتاه کند. ساعت از 8 شب نیم ساعتی گذشته است.

همه از جمله شهید منصور ستاری و شهید مصطفی اردستانی سوار می شوند و هواپیما آماده پرواز به سمت تهران می‌شود.

پس از دقایقی هواپیما به پرواز درمی آید. دوازده دقیقه بعد، از سوی خلبان اعلام می شود که به علت بازشدن پنجره کابین خلبان، هواپیما مجبور به فرود اضطراری است.

لحظاتی بعد هواپیما در حال گردش برای نشستن بر روی باند در 64 کیلومتری جنوب پایگاه اصفهان، سقوط می کند و چراغ زندگی سید علیرضا یاسینی برای همیشه خاموش می شود و او به درجه رفیع شهادت نائل می آید. ازاوسه فرزند پسر و یک دختر به یادگار مانده ولی یاد و خاطره دلاوریها و رشادت هایش، هیچگاه از ذهن مردم ایران و به خصوص پرسنل نیروی هوایی ارتش، پاک نخواهد شد.

 

شهید علیرضا یاسینی و جمعی از فرماندهان نیروی هوایی از جمله تیمسار شهید منصور ستاری، پانزدهم دی‌ماه 1373 در سانحه هوایی نزدیک فرودگاه اصفهان به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.