«دو بار در منطقه شیمیایی شدم . به دستور تیمسار ستاری از رفتن به منطقه منع شدم و به تهران برگشتم . ولی اثرات شیمیایی شدن در من عارضه زیادی را به وجود آورده بود به طوری که هر از چندی این عوارض عود می‌کرد و آزارم می‌دادند .

یک شب ، کلیه‌ام به شدت درد گرفت. همسرم که همیشه تا پای جان از من مراقبت می‌کرد ، مجبور شد با آژانس به بیمارستان نیروی هوایی انتقالم دهد . ساعت دوازده و نیم شب در بیمارستان بستری بودم که خانمم به من گفت:

این آقا کارتان دارد.

سرم را کمی از تخت بالا گرفتم ، دیدم تیمسار ستاری با لباس شخصی به عیادتم آمده‌اند و بالای سرم ایستاده‌اند . از شدت درد به خودم می‌پیچیدم به طوری که به سختی می‌توانستم حرف بزنم . نیم خیز شدم و خواستم به احترامشان روی تخت بنشینم اما ایشان ممانعت کردند.

آنجا منتظر ماندند تا اینکه سرمم تمام شد. بعد از تزریق سرم و تجویز دارو، پرسنل بیمارستان خواستند با آمبولانس مرا به منزل بفرستند . برای همین اندکی معطل شدیم . تیمسار علت را پرسیدند ، یکی از پرسنل پاسخ داد: منتظر آمبولانس هستیم.

تیمسار گفتند: لازم نیست. من با ماشین خودم ایشان را می‌برم.

بدین ترتیب سوار پیکان تیمسار شدیم و به منزل آمدیم. من در طبقه دوم خانه‌های سازمانی می‌نشستم و بلوک ما هم فاقد آسانسور درست و حسابی بود . تیمسار زیر بغلم را گرفتند و به داخل خانه بردند.

خانمم از اینکه بیماری‌ام موجب اذیت دیگران می‌شد ، همیشه ناراحت بود و احساس شرمندگی می‌کرد . لذا در صدد عذر خواهی برآمد . اما تیمسار ستاری او را دلداری دادند و گفتند:

دخترم ! هیچ وقت ناراحت نباشید ، من وظیفه‌ام را انجام داده‌ام و تا آنجایی که از دستم بر آید ، در جهت رفع مشکلات ایشان کار می‌کنم. من هرگز شما را فراموش نکرده‌ام.

تیمسار موقع رفتن شماره تلفن‌شان را به همسرم دادند و اضافه کردند:

هر موقع دچار مشکل شدید با این شماره به من زنگ بزنید .

این را گفتند و از منزل خارج شدند . خانمم از این همه فداکاری و ایثار اشک خوشحالی در چشمانش حلقه زده بود . در حالی که به تکه کاغذی که تیمسار شماره تلفن را روی آن نوشته بود نگاه می‌کرد گفت: چه مرد بزرگواری ! خدا عمرش دهد.

سپس رو به من کرد و پرسید:او را می‌شناختی ؟

یادم افتاد که خانمم ، تیمسار ستاری را تا آن روز ندیده بود و من هم در بیمارستان به خاطر شدت درد کلیه یادم رفته بود به او بگویم که این آقا تیمسار ستاری فرمانده نیروی هوایی است.»