به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی شهید ستاری، امیر سید رضا پردیس، از فرماندهان نام‌دار نیروی هوائی ارتش جمهوری اسلامی ایران و جزو یاران و هم‌پروازان شهید منصور ستاری است. او سلسله مراتب ترقی تا رسیدن به مقام فرماندهی نیروی هوائی را همچون شهید ستاری، پله به پله طی کرد و با حکم فرماندهی کل قوا، به این جایگاه رسید. تیمسار پردیس در حال حاضر با توجه به توانمندی‌ها و شایستگی‌هایی که داشت، از مشاوران ارشد فرمانده معظم کل قوا است.

تیمسار پردیس، از دوستان صمیمی شهید ستاری درباره نخستین دیدارش با این شهید والامقام می‌گوید: شهید ستاری را اولین بار از نوشته‌های ایشان شناختم و نام ایشان را اولین‌بار در مجله نیروی هوایی دیدم؛ ستوان ستاری، مقالات و نوشته‌های علمی، فنی و تخصصی را از زبان انگلیسی برگردان می‌کرد و تسلط کاملی به زبان انگلیسی داشت. این مقاله‌ها به طور مرتب در مجله نیروی هوایی منتشر می‌شد و از همین جا دانستم چنین فردی که این مقاله ها را ترجمه می‌کند، قطعاً توانایی و تسلط بالایی هم در بعد فنی و هم در زبان انگلیسی دارد.

این فرمانده پیشکسوت نیروی هوایی ارتش، به زمینه آشنایی چهره به چهره‌‌اش با شهید ستاری اشاره می‌کند: بنده در یک حادثه و کاملا اتفاقی ایشان را در منطقه عملیاتی سومار، واقع در غرب کشور و در دره ای که به نام دره شیطان معروف بود در منطقه چل زری  ملاقات کردم.  

تیمسار پردیس ادامه می‌دهد: من  از سوی شهید بابایی به عنوان نماینده عملیات در این منطقه حضور پیدا کرده بودم زیرا قرار بود که در منطقه سومار عملیاتی رخ بدهد و رفته بودم تا قسمت های پدافندی و عملیاتی نیروی هوایی را که می بایست در این عملیات پشتیبان جنگ باشند سرکشی و ساماندهی کنم.

تیمسار پردیس، با بیان این‌که شهید ستاری قبل از اینکه فرمانده نیروی هوایی باشد در معاونت عملیات پدافند فعال بود و به طور کامل از مسائل پدافندی آگاهی داشت، می‌گوید: اطلاع داده شد که شهید بابایی حضور نمی‌یابند و به جای ایشان شهید ستاری به قرارگاه خواهند آمد. این‌جا بود که نخستین دیدار من و شهید ستاری اتفاق افتاد. همه فرماندهان در قرارگاه نشسته بودیم و منتظر بودیم که فردی با موهای سفید، یک چهره بسیار دوست داشتنی و صدای بسیار آرام که من را مجذوب خود کرد وارد شد.

قاطعیت ، آرامش توأم با دانش و توانایی هایی خاص از مهم‌ترین ویژگی‌های شهید ستاری است که امیر پردیس به آن‌ها اشاره می‌کند: شهید ستاری با دانش و توانایی‌هایی که بعداً متوجه بسیاری از آنها شدم این جلسه را هدایت کرد، اشکالاتی را که دیده بود از جمله در بخش محل استقرار سایت های پدافندی به خصوص هاگ و دیگر اشکالاتی را که در منطقه وجود داشت، مطرح و همه نکات را به طور دقیق یادداشتبرداری میکرد.

به گفته این پیشکسوت نیروی هوایی، شهید ستاری به ویژه در مسائل ارتباطی که باید در منطقه پیاده میشد تا بشود سایتهای پدافندی هاگ را بهترین نقاط مستقر شود توجه و از آن‌جایی که یک متخصص پدافندی بود، به این موضوعات تسلطی ویژه داشت.

تیمسار پردیس، یکی از ویژگی‌های خاص شهید ستاری را پیگیری‌های مستمرش می‌داند و ادامه می‌دهد: ایشان دردستوری که می‌داد یا کاری که می‌خواست انجام دهد، بسیار پیگیر بود. بسیاری از فرماندهان دستورات را می‌دهند، اما در این که دستور به عمل منجر شود، 

در سال 1364 جانشین پایگاه شهید نوژه شدم. در 65 قبل از فرماندهی شهید ستاری من فرمانده پایگاه شهید نوژه بودم. امیر ستاری هم اگر اشتباه نگنم در بهمن ماه 65 بود که فرمانده این پایگاه شدند.

شهید ستاری و شهید بابایی دو مهره جدانشدنی از هم بودند . در بخش پدافندی شهید ستاری و در بخش عملیات شهید بابایی فعالیت می‌کرد. این دو ممزوج یکدیگر بودند و کارشان مکمل کار دیگری بود. شهید بابایی انسانی شریف، بدون تظاهر و ریا بود و این افراد به خوبی همدیگر را می‌شناختند و شناخت کافی نسبت به یکدیگر داشتند. 

به گفته تیمسار پردیس، وقتی شهید ستاری فرمانده نیروی هوایی شد، تصور همه ما این بود که شهید بابایی فرمانده نیروی هوایی می‌شود اما متوجه شدیم یکی از کسانی که به شدت دنبال این بود که شهید ستاری فرمانده نیروی هوایی شود، خود شهید بابایی بود. 

تیمسار پردیس درباره نگاه شهید بابایی به این شهید والامقمام می‌گوید: شهید بابایی به شدت به توانمندی‌های شهید ستاری باور داشت و رأی به فرماندهی ایشان داده بود. گویا برای انتخاب فرمانده جدید نیروی هوایی، نظر تعدادی از خبرگان این زمینه از جمله شهید بابایی را جویا می‌شوند و ایشان گفته بود کسی بهتر از شهید ستاری برای فرماندهی نیروی هوایی نیست. 

این پیشکسوت نیروی هوایی با بیان این‌که شهید ستاری یک مدیر استراتژیک بود، ادامه می‌دهد: این روزها در سطح مدیریت‌ها مشاهده می‌کنید که یک مسئول در رأس یک تشکیلات مهم قرار دارد که حتی یکی مدیر تاکتیکی هم نمی‌تواند باشد، اما در قامت یک مدیر استراتژیک کار می‌کند. شهید ستاری واقعا یک مدیر از این جنس بود. 

به گفته تیمسار پردیس، شهید ستاری معتقد بود فرمانده‌ای که وارد یک مجموعه می‌شود، در گام نخست باید خود و توانمندی‌هایش را با آن سازمان هماهنگ کند. بدین معناکه وضع موجود را به روشنی بشناسد. 

شناختن وضع موجود به اعتقاد امیر پردیس، هنری بود که شهید ستاری در خود داشت و  ضمن  آگاهی بسیار خوبی که نسبت به وضعیت و جایگاه نیروی هوایی و نیز جایگاه وتوانمندی‌های خودش داشت، در جهت مطلوب کردن وضع، اقدامات استراتژیکی را انجام داد.

 

او به یکی از عملیاتی که نگاه راهبردی شهید ستاری در موفقیت آن اثرگذاری مستقیم داشت، اشاره می‌کند قرار شد با بررسی وضع موجود و امکانات در دسترس، نیروی هوایی از بعد تجهیزات و عملیاتی به روز رسانی شده و ارتقا یابد. برای این کار باید به مهم‌ترین مقوله یعنی آموزش و تربیت نیروی انسانی جان تازه‌ای ببخشد. 

تیمسار پردیس نخستین و مهم‌ترین گام شهید ستاری برای تحقق این کار را راه‌اندازی دانشگاه هوایی عنوان می‌کند و می‌گوید:. ایشان با ایجاد این دانشگاه با گرایش‌های گوناگون علمی و تخصصی در قالب دانشکده‌های مختلف مانند دانشکده خلبانی در سال 66، فرصت را برای آموزش‌ها و تخصص‌‌های لازم با توجه به پیشرفت روزافزون علم و آگاهی‌اش نسبت به سرعت تغییرات در این عرصه فراهم کرد.

به گفته وی، تا پیش از این، دانشجویان را برای فراگیری دوره‌های خلبانیبه خارج از کشور می‌فرستادیم و چیزی حدود 3 تا 5 میلیون دلار برای هر دانشجو هزینه می شد تا یک دانشجو، خلبان شود و ایشان این کار را بومی کرد چراکه معتقد بود بهترین دانشگاه ما، میدان جنگ بوده است و خلبانان ما در میدان جنگ آموزش دیده‌اند و وضعیت را شناخته‌اند و با اوضاع منطقه آشنا هستند؛ بنابراین، باید همین افراد، خلبانان آینده ما را تربیت کنند. 

تیمسار پردیس، صمیمیت و ارتباط نزدیک را مهم‌ترین ویژگی تعاملش با شهید ستاری عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: در سال‌هایی که این شهید بزرگوار در بخش‌های مختلف نیروی هوایی، از پدافند هوایی گرفته، طرح و برنامه نیروی هوایی تا پس از آن در مقام فرماندهی این نیرو مشغول فعالیت بودند، با ایشان در تماس نزدیک بودم و ایشان را جزو پدیده‌های منحصر به‌فرد و ماندگار در این کشور می‌دانم.

امیرسرلشگر منصور ستاری در 15 دی ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی و همرزمان اش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

 

پایان پیام/