به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی شهید ستاری، دوران دفاع مقدس، به تعبیری دوران هماورد امکانات، تجهیزات و دارایی‌ها در یک سو، و ابتکارها، اراده‌ها و از خودگذشتگی‌ها از سوی دیگر بود.نیروی هوایی ارتش کشورمان نیز با وجود آن‌که پیش از انقلاب به واسطه نفوذ، وابسته‌تر از همیشه شده بود، با وقوع انقلاب شکوهمند اسلامی و پس از آن دفاع مقدس، خود را در برابر آزمونی دشوار و صعب‌العبور یافت. نیروی هوایی وابسته به امکانات، آموزش‌ها و راهنمایی مستشارهای غربی، اکنون یکه و تنها می‌بایست در برابر التهاب‌های دوران و هجمه‌های گوناگون، صرفاً با تکیه به امکانات موجودش ایستادگی می‌کرد. همان‌ها که روزی امکاناتی را در ازای هزینه‌های هنگفت به نیروی هوایی داده بودند، اکنون در برابر این کشور و با حمایت از دشمنانش قد علم کرده بودند. قطعات مصرفی پایان می‌یافت، تجهیزات و امکانات به اتمام می‌رسید و خبری از تزریق تجهیزات تازه نبود، اما آن‌چه که خونی تازه در رگ‌های نیروی هوایی جاری می‌کرد و سرمایه پایان‌ناپذیر آن به حساب می‌آمد، خلاقیت، نوآوری و از خودگذشتگی‌های نیروی انسانی بود که از سرچشمه اراده و ایمان بلندشان سیراب می‌شد.