«اواخر تابستان سال 1373 بود . یکی از سربازهایی که پیش ما خدمت می‌کرد ، در یک سانحه رانندگی ، به شدت مجروح شده بود . بلافاصله او را به بیمارستان نیروی هوایی رساندیم ، ولی بعد از دو روز بستری شدن در بیمارستان ، معالجات مؤثر واقع نشد و جان خود را از دست داد .

دوستان این سرباز در قسمت مربوطه حجله بستند و آن را با گل و عکس و چراغ تزیین کردند. همان روز تیمسار ستاری برای بازدید به محل کار ما آمدند و من با ایشان همراه شدم . تیمسار از دور که حجله را دیدند ، گفتند :

چرا آنجا حجله درست کرده‌اید؟

قضیه را گفتم و ایشان جزئیات را پرسیدند ، من توضیح دادم . تیمسار ، خیلی متأسف شدند و گفتند :چه کار کردید؟

گفتم :هماهنگی کرده‌ایم ، با هواپیمای « سی – 130 » جنازه را به محل سکونت در ماهشهر خوزستان حمل کنند .

تیمسار گفتند : خودت هم با آنها برو ! حتماً در مراسم چهلمش آنجا باش و از خانواده‌اش دلجویی کن . سپس نامه‌ای را برای خانوادة آن سرباز نوشتند . یک فقره چک هم به من دادند تا به خانوادة سرباز تحویل دهم .

من به اتفاق چند نفر از همکاران ، برای شرکت در مراسم چهلم وی به ماهشهر رفتیم . همگی با لباس نظامی بودیم و خانواده آن سرباز با دیدن ما ، بیش از حد خوشحال شدند .»

امیرسرلشگر منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش در 15 دی ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی و همرزمان اش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

 

پایان پیام/