باید متفاوت و متمایز بود
پیشروتر و شتابان‌تر از هم‌قطاران، در مسیر تلاش و مجاهدت گام گذاشته بود و سستی و کاستی را نمی‌پذیرفت. این حقیقت به اذعان همراهان اوست.
_1907.jpg)
محمد حسین صادق زاده از همراهان امیر سرلشکر منصور ستاری فرمانده آسمانی نیروی هوایی، خاطره‌ای درباره همین ویژگی تیمسار نقل می‌کند که خواندنی است:
«اداره مهندسی نیروی هوایی، از یک شرکت آلمانی چند دستگاه عیب یاب کابلهای فشار قوی را درخواست کرده بود. شرکت برای فروش دستگاه ها قیمت بالایی را پیشنهاد کرده بود، پس تیمسار به هیچ وجه حاضر نشدند مجوز خرید آن را صادر کنند.
این موضوع، باقی ماند تا اینکه روزی ایشان به شعبه برق و تهویه آمدند و به من گفتند: - شما از عیب یاب چیزی می دانید؟
گفتم: بله، یک نوع عیب یاب هست که دوره آن را دیده‌ام.
ایشان مشخصات کامل آن را از من گرفتند و سپس رفتند. چند روز بعد، مجددا به شعبه آمدند و گفتند: سه دستگاه از این عیب‌یاب‌ها را در انبار دیده‌ام. فردا به سرهنگ شاه حیدری (مسئول انبارها) تلفن بزن، بگو آن سه دستگاه عیب یاب را در اختیار شما قرار بدهند. به علت مشغله زیاد، فراموش کردم دستور تیمسار را اجرا کنم. روز بعد، تیمسار ستاری به شعبه آمدند و از من پرسیدند: دستگاهها را آوردند؟
گفتم: نه، متأسفانه فراموش کردم با مسئول انبار تماس بگیرم. تیمسار ناراحت شدند و گفتند: تو هم شدی مثل دیگران!
این را گفتند و بلافاصله شعبه را ترک کردند. من، از این واقعه بسیار شرمنده شدم و از اینکه تیمسار ذهنیت بدی نسبت به من پیدا کرده بودند، خیلی ناراحت بودم. اما بیش از یک ساعت و نیم نگذشته بود که دیدم یک کامیون یخچال‌دار ، دستگاه‌های عیب یاب را آورد. دستگاهها را از ماشین پیاده می کردیم که تیمسار آمدند و از من پرسیدند: همین است که میگفتی؟
گفتم بله.
ایشان، صندلی گذاشتند و در شعبه آن قدر نشستند تا یکی از دستگاه ها را آماده کردیم. من عیب یاب را روشن کردم و بر روی کابل حرکت دادم. گوشی را به تیمسار دادم و گفتم: «این صدای پالس است.» و در این رابطه برایش توضیح می دادم. تیمسار، دقیقا گوش می دادند، بدون اینکه چیزی بگویند.
پس از راه اندازی دستگاهها، تیمسار دستور دادند در مورد نحوه کار آنها به چند نفر نیز آموزش داده شود و خودشان برای انجام کاری رفتند...
بعدها متوجه شدم، تیمسار در دانشگاه رشته برق و الکترونیک را خوانده اند، ولی آن روز وقتی صدای پالس را برایش توضیح میدادم، اصلا به روی خودشان نیاوردند.»
امیر سرلشکر منصور ستاری پانزدهم دی‌ماه 1373 به همراه جمعی از فرماندهان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سانحه هواپیما نزدیک فرودگاه اصفهان به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
گزارش از پایگاه اطلاع‌رسانی شهید ستاری
پایان پیام/
نظر دهید