آموزش خلبان پس از انقلاب چگونه شکل گرفت؟

  • 1399/02/13 - 12:42
  • تعداد بازدید: 1387
  • زمان مطالعه : 2 دقیقه

آموزش خلبان پس از انقلاب چگونه شکل گرفت؟

دغدغه اصلی شهید ستاری، بومی شدن دانش و خودکفایی و توانمند شدن در آموزش بود. با تدوین و تصویب مجموعه هوانوردی در شورای عالی برنامه ریزی وزارت فرهنگ و آموزش عالی و صدور مجوز توسط شورای عالی گزینش وزارت علوم، دانشگاه هوایی کار خود را آغاز کرد.

 

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی شهید ستاری، «تاریخ نیروی هوایی ایران» کتابی به قلم غلامرضا علی بابایی است که شرح نسبتاً مفصلی از تاریخچه پرواز و تشکیل قوای هوایی در کشورمان را شرح و وصف کرده است. در بخشی از این کتاب به شکل گیری آموزش نیروی انسانی در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره شده است که در ادامه می‌خوانیم:

 

 

«در دوران قبل از انقلاب، دانشجویان اغلب برای آموختن فن خلبانی، پس از گذراندن دوره های مقدماتی و پرواز با هواپیماهای ملخ دار، برای تکمیل دوره های خلبانی و پرواز با هواپیماهای پیشرفته جت به کشورهایی چون آلمان، انگلستان، آمریکا و پاکستان اعزام می شدند.

 

با پیروزی انقلاب، گرچه وقفه کوتاهی در امر آموزش به وجود آمد، ولی باتوجه به قطع رابطه با آمریکا و نیز شروع جنگ عراق علیه ایران، آموزش پرواز با شدت و جدیت آغاز شد.

 

در سال ۱۳۶۲ «دانشکده خلبانی» تاسیس و کارش را آغاز کرد. در ابتدای کار، به ناچار تعدادی از دانشجویان به کشورهایی چون پاکستان اعزام شدند ولی سرانجام با تلاش های سرلشگر شهید منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی، موضوع دانش پرواز و هوانوردی در نظام آموزش عالی مطرح شد.

 

دغدغه اصلی شهید ستاری، بومی شدن دانش و خودکفایی و توانمند شدن در آموزش بود. با تدوین و تصویب مجموعه هوانوردی در شورای عالی برنامه ریزی وزارت فرهنگ و آموزش عالی و صدور مجوز توسط شورای عالی گزینش وزارت علوم، دانشگاه هوایی کار خود را آغاز کرد.

 

از سال ۱۳۶۷، گام‌ها برای جذب دانشجوی هوانوردی (خلبانی) برداشته شد. دانشجویان جدید از طریق سازمان سنجش و گذراندن مراحل اول و دوم کنکور سراسری و هم چنین جذب داوطلبان نظام جدید و عبور از آزمون سراسری جذب شدند.

 

دانشجویان ظرف ۴ الی ۵ سال در رشته هوانوردی خلبانی با درجه کارشناسی به عنوان ستوان دوم خلبان به یگان های عملیاتی و تاکتیکی نیروی هوایی ارتش وارد شدند یا به یگانهای تاکتیکی راه می یابند. نیروهای دانش‌آموخته و آماده، در نهایت در اختیار عملیات نیروی هوایی قرار می‌گیرند.

 

دانشجویان هوانوردی پس از آموزش های تئوری و عملی پرواز در یکی از پایگاه های نیروی هوایی با پرواز مقدماتی برروی هواپیماهای بونانزا و هواپیماهای آموزشی 7-PC دوره های تکمیلی پرواز را با هواپیماهای فراصوتی آموزشی 5-F و 7-F طی کرده و موفق به دریافت نشان خلبانی می شوند.

 

دانشجویان دو سال اول را در واحدهای علمی و غیر پروازی سپری کرده و سپس به مرحله پروازهای مقدماتی و پیشرفته معرفی می شوند. پس از مراحل نظری در یکی از پایگاه های نیروی هوایی کار پرواز مقدماتی را روی هواپیماهای بونانزا و 7-PC و دوره های تکمیلی را با هواپیماهای آموزشی فراصوتی طی کرده و پس از موفقیت به دریافت نشان خلبانی مفتخر می شوند.

 

برابر اساسنامه، دانشکده پرواز تنها یگان رسمی و سازمانی در کشور است که تأمین کننده نیروی خلبانی در کشور است و در صورت نیاز از آمادگی برای پذیرش دانشجویان خلبانی سپاه پاسداران، هوانیروز، نیروی دریایی، شرکت نفت و سایر ارگان ها برخوردار است.»

 

کتاب تاریخ نیروی هوایی ایران به قلم غلامرضا علی بابایی در 576 صفحه و توسط انتشارات آشیان منتشر شده و در دسترس علاقمندان قرار گرفته است.

 

پایان پیام/
  • گروه خبری : عمومی,زندگی نامه
  • کد خبر : 247
کلمات کلیدی

نظرات

0 نظر برای این مطلب وجود دارد

نظر دهید