دانشکده خلبانی که از 33 سال پیش در ایران تأسیس شده بود ، دانشجویان را با مدرک دیپلم پذیرش می‌کرد و بعد از یک دوره آموزش کوتاه مدت ، آنها را برای آموزش با هواپیمای جت به خارج از کشور اعزام می‌کرد . تیمسار ستاری ، یک روز مرا احضار کردند و گفتند :

من نمی‌خواهم ، این گونه باشد . ما باید تمام مراحل آموزش را در ایران داشته باشیم . یعنی از زمانی که دانشجو پذیرش می‌شود تا زمانی که وینگ ( نشان ) خلبانی را می‌گیرد ، باید در داخل کشور آموزش ببیند .

گفتم :

تیمسار ! هر کاری از دست من بیاید ، انجام می‌دهم .

در آن جلسه ، تیمسار ستاری مأموریت تأسیس دانشکده پرواز را به من محول کردند و گفتند :

هرچه احتیاج داشته باشید ، تهیه می‌کنم . اگر حالا هم نتوانم ، در آینده نزدیک تهیه خواهم کرد ، من مطمئنم تأسیس دانشکده به خوبی انجام خواهد شد .

به این ترتیب ما برای ایجاد دانشکده پرواز دست به کار شدیم و آن را به شکل نظام دانشگاهی در آوریم . تیمسار ستاری اکثر طرح‌ها و ایده‌ها را ارائه می‌دادند و با همت بلندی که داشتند ، بیشتر کارها را خودشان به پیش می‌بردند . به طوری که پس از برگزاری یکصد و شش جلسه مشترک با وزارت فرهنگ و آموزش عالی ، سرانجام طرح تأسیس دانشکده تصویب شد و ما پذیرش اولین دوره دانشجویان را آغاز کردیم .

ابتدا ، هواپیماهای آموزشی ملخ دار را آماده کردیم و سپس هواپیماهای جت را نیز وارد سیستم آموزش کردیم .

دو روز قبل از شهادتشان که در خدمت ایشان بودم ، گفتند :

صادقپور ! ما با ساختن این دانشکده و آوردن هواپیمای جت به سیستم آموزشی ، به آرزوی 33 ساله خود رسیده‌ایم . حالا این دانشکده راه خود را پیدا کرده و من خیالم راحت است از اینکه بدون نیاز به خارج می‌توانیم خودمان خلبان تربیت بکنیم .

باید دست به کار شویم.

 

امیرسرلشگر منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش در 15 دی ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی و همرزمان اش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

 

پایان پیام/