به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی شهید ستاری، اگر نیروی هوایی کشورمان را به جنگنده‌ای تیزپرواز تشبیه کنیم، این جنگنده با دو بال توانمندی که داشت، خود را از طوفان حوادث جنگ به سلامت عبور داد. شهیدان عباس بابایی و منصور ستاری، همرزمانی بودند که اعتماد، احترام و دوستی بین این دو از زیباترین روایت های جنگ است.

 

سرلشکر شهید عباس بابایی اعتماد زیادی به شهید ستاری داشت. این امر که از شناخت او نسبت به توانایی های ستاری نشات می گرفت، باعث می شد در بسیاری از مواقع ستاری را ارجح تر از خود بداند و برای برعهده گرفتن مسئولیت های خطیر، او را به مسئولان معرفی کند. اعتقاد بابایی به توانایی های ستاری به حدی بود که در سال 1365 وقتی قرار شد سکان نیروی هوایی به شهید بابایی سپرده شود، ستاری را به جای خود معرفی کرد.

 

محمد حسین صادق زاده از کارمندان نیروی هوایی می گوید: "سال 65 مسئولیت دفتر هماهنگی ارتباطات قرارگاه رعد امیدیه را برعهده داشتم. شهید ستاری فرمانده این قرارگاه بود. از طریقی مطلع شدم که قرار است شهید بابایی فرمانده نیرویی هوایی شود. به بابایی زنگ زدم تا تبریک بگویم. به رمز پرسیدم قرار است شما فرمانده بشوید؟ بابایی هم در پاسخ به رمز رساند که فرمانده آتی نیروی هوایی کسی جز ستاری نیست. از شهید ستاری موضوع را پیگیر شدم. ایشان هم گفتند قرار است بابایی فرمانده شود و حکمش را هم ریاست جمهوری امضاء کرده و فقط مانده حضرت امام تایید کنند. بعدها فهمیدم بابایی خودش ستاری را برای تصدی فرماندهی نیروی هوایی پیشنهاد داده بود.

 

بابایی همیشه در صحبت هایش می گفت: در این شرایط حساس (جنگ تحمیلی) تنها سرهنگ ستاری از عده این وظیفه خطیر برمی آید".

 

شهید ستاری در حالی فرماندهی نیروی هوایی را برعهده می گرفت که معمولا این وظیفه برعهده خلبان ها گذاشته می‌شد. یکی از همرزمان شهید بابایی می گوید: "وقتی موضوع فرماندهی امیر ستاری مطرح شد، یکی از فرماندهان با شهید بابایی تماس گرفت تا از دلیل معرفی ستاری به این سمت از سوی ایشان مطلع شود، بابایی در جواب گفت: شما ستاری را خوب نمی شناسید و نمی دانید در این موقعیت هیچ کسی بهتر از او قادر نیست نیروی هوایی را اداره کند."

 

امیر منصور ستاری در زمانی سکان فرماندهی نیروی هوایی را برعهده گرفت که جنگ صدمات بسیاری به این نیرو وارد کرده بود. در ادامه دفاع مقدس وقتی تلاش های شهید ستاری و همراهی شهید بابایی باعث احیای نیروی هوایی شد، همگان به راز اصرار بابایی برای فرماندهی ستاری پی بردند.

 

اما توجه شهید بابایی به توانمندی های شهید ستاری سابقه‌ای طولانی داشت. پیش از آن‌که موضوع فرماندهی ستاری بر نیروی هوایی ارتش مطرح شود، در مواقع دیگر نیز شهید بابایی نشان داده بود که چه دیدگاهی نسبت به توانایی های شهید ستاری دارد.

 

سرهنگ حمیدرضا اردستانی از دیگر همرزمان این دو شهید می گوید: با اوج گرفتن جنگ، مسئولان کشور تصمیم گرفتند نظارت بر امور جنگ بویژه امور پدافند را خودشان برعهده بگیرند. به همین منظور کمیسیون دفاع مجلس جلساتی را با حضور فرماندهان و نمایندگان نیروهای مسلح تشکیل می داد. شهید بابایی که آن موقع فرمانده عملیات نیروی هوایی بود، در این کمیسیون ها شرکت می کرد. ایشان به دلیل شناختی که از توانمندی های شهید ستاری داشت، او را از طرف پدافند هوایی به کمیسیون‌ها معرفی کرد. نبوغ و استعداد شهید ستاری باعث شد تا بسیاری از مسئولان کشوری با او و توانمندی هایش آشنا شوند. از آن پس شهید ستاری در امور پدافندی و شهید بابایی در امور پروازی در کمیسیون های دفاع حضور پیدا می‌کردند".

 

شهید عباس بابایی 15 مردادماه 1366 در یک عملیات پروازی به شهادت رسید. او و شهید ستاری دوستان جدای ناپذیری بودند که حتی در نوع مرگ نیز شباهت بسیاری با هم داشتند. هفت سال پس از عروج عباس بابایی، این «شهادت» بود که باز فصل مشترکی در زندگی این دو گشود و ستاری را هم در ملکوت اعلی به بابایی رساند.

 

امیرسرلشکر منصور ستاری ۱۵ دی ماه ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی به شهادت رسید.

 

پایان پیام/