تابستان گرم 1363، موسم حج فرارسید و فرصتی دست داد تا «منصور» بار دیگر عبودیت و بندگی خالصانه و شوق دیدار یار را خالصانه طلب کند و این بار با طواف خانه حق، حقیقت بندگی و شوق وصال را دریابد.

چه آن‌ها که از دور ایستاده و می‌نگریستند و چه نزدیکانی که همراه و هم‌پای او بودند اذعان دارند که برای رسیدن، از سختی‌ها و تنگناها هراسی نداشت.

گاهی او مهمان می‌شد و گاهی مهمانان برای دیدار با او به دفترش در ستاد فرماندهی نهاجا می‌آمدند.

شهید منصور ستاری، آن‌طور که همراهان وی بیان می‌کنند از هر فرصتی برای پیشبرد و اعتلای نیرو استفاده می‌کرد.

سرلشگر شهید منصور ستاری نقشی به سزا و تعیین کننده در عملیات غرورآفرین والفجر8 در دوران دفاع مقدس داشت.

شهید منصور ستاری، هر جا که بود، هر مسوولیتی که داشت و در هر شرایطی که قرار می گرفت، از جزئی ترین و کوچک ترین ها تا بزرگ ترین ها و با اهمیت‌ترین‌ها، چشم پوشی نمی‌کرد.

متانت و صلابت، دو ویژگی بارزی بود که می‌شددر چهره‌اش یافت؛ در این مرور تصویری، پرتره‌های امیر سرلشکر شهید منصور ستاری به کمک ارائه ابعاد تازه‌ای از زندگانی و ویژگی‌های شخصیتی این فرمانده آسمانی آمده‌اند.

منصور، موجی بود که آسودگی او عدمش بود. نام‌آشنای همسنگران و رزمندگان بود. در این مرور تصویری، حضور امیر سرلشکر شهید منصور ستاری فرمانده نهاجا را در میان همسنگرانش مرور می‌کنیم.

راه‌های نرفته‌ پس از جنگ زیاد بود. خاک کوران انفجارها بر زمین ننشسته بود و به‌جای‌مانده‌ها نیاز به احیای دوباره داشتند. منصور ستاری پای در این مسیر صعب گذاشت...

جنگ به میانه رسیده بود و تجهیزات، خاموش و خسته بودند. آن‌که خستگی نمی‌پذیرفت دیگر ماشین‌ها و جنگ‌افزارها نبودند. مردان ماندگار جنگ بودند که رمق از ناممکن‌ها ربودند و پلی شدند بر مسیرهای صعب‌العبور. منصور، منصور این عرصه بود.