به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی شهید ستاری، مردان خدا، دو گروه‌اند: گروه اول؛ آنان که آفتاب بزرگی شان در زمان حضورشان تابنده است و پس از رفتن شان پرنورتر می‌شود، گروه دوم؛ آنان که پس از کوچ شان از جهان، آفتاب وجودشان روشنایی می‌بخشد. اما بخشی از این دو گروه، انسان‌هایی هستند که چه جزو گروه اول باشند و چه دوم، به فضیلت شهادت نیز مجهزند: «شهادت، هنر مردان خداست»

از این رو، شهید بزرگوار ما؛ امیر سرلشگر منصور ستاری، در میان هر یک از گروه مردان خدا باشد، باشد. او اکنون، خود تاریخ این مملکت است. خود آسمان گسترده این سرزمین است. منصور ستاری؛ خود ایران است. بر همین نمط، نامش را که هر ایرانی می‌شنود، به احترام اش کلاه از سر بر می‌دارد؛ به فکر فرو می‌رود؛ چشمانش برق می‌زند؛ افتخار می‌کند.

منصور ستاری متولد ۱۳۲۷ است. جایی به نام روستای ولی آباد ورامین. این روستا با درایت پدرش، مرحوم حاج حسن قد علم کرده بود در دل کویر و نمونه ای از یک جامعه مستقل و پیشرو را تجربه می‌کرد. چنین بود که منصور به مشی پدر، استقلال را ملکه ذهن قرار داده بود و هر چه رشد می‌کرد، آرمان‌هایش نیز گسترده و عملی‌تر می‌شدند. پدر، شاعر بود و در خلوت اش شعر می‌سرود اما در جلوت، کنار مردم و غمگسارشان بود و برای رفع مشکلات شان بی وقفه تلاش می کرد.

او دوران ابتدایی و متوسطه اش را همراه با دشوار یهای بسیار در همان حوالی سر کرد و با تمام وجود معنای ایستادگی و مقاومت در مقابل سخت یها را آموخت. شاهنامه را دوست  می‌داشت و طی طری قهای طولانی و چند ساعته‌اش را در مسیر مدرسه، با اشعار فردوسی بزرگ سر می‌کرد و بالندگی اش را به تنهایی و در بیابان و زیر آسمان خدا جشن می‌گرفت. همواره یکی از شاگردان ممتاز به شمار می‌رفت چرا که می‌دانست برای رسیدن به آنچه در رویاهایش می‌پروراند باید که اول باشد.

 

دوران جوانی

پس از دوره متوسطه و گرفتن مدرک دیپلم، در سال ۱۳۴۶ وارد دانشکده افسری شد. می‌دانست که برای پیروزی باید رسم مبارزه را بیاموزد و یک شاگرد اول درس خوان تنها بودن، به جایی که باید، نمی رساند. پس از پایان دوره دانشکده به درجه ستوان دومی نایل آمد. در سال ۱۳۵۰ برای طی دوره علمی کنترل رادار به کشور آمریکا اعزام شد و پس از گذراندن دوره یکساله، در سال ۱۳۵۱ به ایران بازگشت و به عنوان افسر کنترل شکاری نیروی هوایی مشغول به کار شد. آنجا دیده بود که ینگه دنیا چگونه بر دنیا مستولی شده است و حر فهای بسیار برای گفتن دارد. او رمز این بزرگی را می‌دانست؛ تبدیل دانش به محصول. پس باید که دانش را هم در ابعاد والایش کسب می‌کرد. در سال ۱۳۵۴ در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته برق و الکترونیک پذیرفته شد؛ دقیقا همان چه که می‌خواست. تعدادی از واحدهای دانشگاهی را گذرانده بود که موسم انقلاب مردمی وزید. روح ناآرام اش با حضور در صف ملت، آرام شد. بعد از جنگ شد و منصور زمینه را برای بروز تفکرات و توانمند یهایش آماده تر دید. او تحصیل را نیمه کار رها کرد و تا توانست در مسیر خدمت، شبانه روز گام برداشت.

 

فصل عاشقی

او افسری مؤمن، متعهد، شجاع، آگاه، تیزهوش و کاردان بود. طر حها، نوآوری‌ها و ابتکارهای زیادی در تجهیز سیستم‌های راداری، پدافندی به اجرا گذاشت که در طول جنگ تحمیلی توان دفاعی نیروی هوایی را در سرنگونی هواپیماهای متجاوز دشمن دو چندان کرد. روحیه استقلال خواهی و آرمان سرفرازی سرزمین اش، آنچنان او را توانمند و کوشا کرده بود که به دلیل فعالیتهای بیش از حدی که در اجرای طر حهای جنگی از خود نشان داد، درسال ۱۳۶۲ به سمت معاون عملیات فرماندهی پدافند نیروی هوایی منصوب شد. طرح‌ها و برنامه‌هایی که ستاری ارائه می‌داد بسیار منطقی، عملی، کاربردی و مؤثر بود. از این رو در سال ۱۳۶۴ به عنوان معاونت طرح و برنامه نیروی هوایی برگزیده شد و به علت لیاقت و کاردانی و شایستگی که از خود نشان داد، در بهمن ماه سال ۱۳۶۵ با درجه سرهنگی به سمت فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد و تا هنگام شهادت عهده‌دار این مسئولیت بود.

در عملیات خیبر وقتی در محاصره بمباران شیمیایی او ماسک خود را تقدیم به پیرمردی که راننده لودر بود کرد را همه به یاد دارند. براثر این اقدام وی تا زمان شهادت از شامه بویایی بی بهره شده بود و تا پایان عمر این موضوع را مخفی می‌کرد.

رکن اقدامات 

۱ طرح و برنامه صحیح از ابتدای فرماندهی

همراه با آینده نگری هرچه ژرف تر.

۲ سازماندهی نیروی انسانی متعهد و کارا، مستعد و مبتکر و بیش از همه خوداتکا و خودباور در پروژه‌های توسعه پیشرفت.

۳ تأمین وسایل و تجهیزات با بهره گیری حداکثر از منافع موجود داخلی و با تکیه بر اهداف خودکفایی کشور.

۴ اعمال مدیریت پویا و متکی بر روابط انسانی و ایجاد محیطی هرچه مناسب تر برای تشریک مساعی همگانی.

برخی از اقدامات مهم و بنیادین 

• تأسیس دانشکده پرواز (خلبانی)

• تأسیس دانشگاه هوافضا با ۸ گرایش تحصیلی و مبتنی بر برنامه‌های آموزشی مجموعه‌های کارشناسی و مصوبات وزارت فرهنگ و آموزش عالی.

• تأسیس دانشکده پرستاری و راه اندازی مرکز تحقیقات و آموزش پزشکی )پاتولوژی نیروی هوایی.

• توجه به آموزش کارا (حین خدمت) و آموزش پرسنل رده میانی.

• ایجاد هنرستان کار و دانش  فنی و حرفه ای درمرکز آموزشهای هوایی و اجرای برنام ههای آموزش و پرورش برای افرادی که

حداکثر با سن شانزده سال به استخدام نهاجا درآمده بودند

• ایجاد شبکه دیده بانی به منظور تقویت سیستم پدافندی کشور  ایجاد شبکه دیده بانی بصری  ایجاد موانع هوایی بر فراز دره‌ها، گذرگاهها و ارتفاعات و...

او به واقع معماری آینده‌نگر، خلاق و نوآور برای سیستم پدافند هوایی کشور بود که با را هاندازی تأسیسات و امکانات جدید تعمیر و

نگهداری و نیز اجرای پروژه‌هایی نظیر پروژه اوج و نیز راه اندازی مرکز پژوهش، تحقیقات و آموزش (پتا) توان نگهداری نیرو را تقویت و به چندین برابر قدرت قبلی ارتقا داد. این مهم برای کشوری که پایه‌های صنعتی‌اش تقریباً ضعیف بود کاری شگرف به شمار می‌رود. ایجاد مؤسسات فنی و صنعتی پیشرفته برای آموزش پروازی مرحله مقدماتی دانشجویان خلبانی با کمک مهندسین و متخصصین نهاجا با ساخت هواپیمای پرستو. این هواپیما از نظر امکانات عملیاتی تقریباً شبیه هواپیمای بونانزای ساخت آمریکا است.

 

مهم‌ترین فعالیت‌ها

یکی از مهمترین فعالیتهای ستاری طی سالهای ۶۶ تا پایان جنگ تحمیلی، اسکورت ناوگان تجاری کشت یهای نفتکش ایران در خلیج فارس و دریای عمان تا خروج آنها بود. نگهداری مجتمع پتروشیمی بندرامام، حفاظت از میدان گازی کنگان و مواردی نظیر اینها یادآور اقدامات و جانفشان یهای عقابان تیزپرواز و پرسنل پدافندی نیروی هوایی تحت فرماندهی و مدیریت این بزرگوار همیشه به یادماندنی است.

طراحی و ساخت خودرو شمس، ایجاد خطوط هوایی ساها )سازمان هواپیمایی ارتش جمهوری اسلامی ایران( شرکت در پروژ ههای

دولتی در راستای امور مهندسی و تأسیساتی، افزایش کارایی و استخراج از معادن تحت پوشش از قبیل نمک سمنان که نیازمندیهای صنایع نفتی و پتروشیمی کشور را مرتفع و پشتیبانی می‌کند، ازدیاد بازده صنایع فلزی )ریخته گری  تراش و...( و دریافت سفارش به منظور رفع نیازمندیهای دولتی، نظامی و خصوصی.

او منطقی ترین راه را برای کاهش اثرات محدودیت اعتباری و روبرویی با شرایط پس از جنگ انتخاب کرد و آن خودکفایی هرچه بیش‌تر نیروی هوایی بود. 

علاوه بر آنکه از خروج اعتبارات نیروی هوایی جلوگیری می‌کرد توان تولیدی و خدماتی را افزایش داده و درآمدهای حاصل از این قبیل فعالیت‌ها را همواره تحت کنترل و نظارت دقیق قرارداد که به عنوان پشتوانه ای برای اجرای برنامه‌های سازندگی مورد بهره برداری قرار گرفت.

شهیدستاری با کمک فرماندهان و پرسنل نیروی هوایی و پدافند کشور پروژه‌های بلندمدت را طراحی کرد که یکی پس از دیگری جامه عمل می‌پوشد. یکی از این پروژ هها بعد از شهادت ایشان هواپیمای جنگی آذرخش بود که با حضور رهبر معظم انقلاب در سال ۱۳۷۶ به پرواز درآمد.

موسم سفر

منصور ما، در نوشتن و ترجمه و کتابت هم دستی توانا داشت و مقالات علمی زیادی می‌نوشت. از آنجا که نمی خواست نام اش زیاد

تکرار شود و روحیه خودشیفتگی در او ایجاد کند، گاهی از نام مستعار استفاده می‌کرد: «سورنا».

سورنا نام فرزند برومندش بود که امروز یکی از نخبگان کشور است که در سمت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری خدمت می‌کند و کارنامه شکوفا و جاودانه منصور را کامل کرده است.

مقام معظم رهبری پاییز 1393 ، در دیدار نخبگان جوان که با حضور فرزند آن شهید به عنوان معاون علمی و فناوری رییس جمهوری و رییس بنیاد ملی نخبگان برگزار شد و وی گزارشی درباره فعالیت‌های این بنیاد به محضر ایشان ارائه کرده بود، می‌فرمایند: «از بیانات آقاى ستّارى هم حقیقتاً من لذّت بردم. خود ایشان هم نخبه است، پدر شهید ایشان هم - شهید منصور ستّارى – حقیقتاً یک نخبه بود؛ هم از لحاظ فکرى، ذهنى، علمى و عملیّاتى، هم از لحاظ انگیزه و ایمان و حضور در عرصه‌هاى دشوار. خداوند ا نشاءالله شهید ستّارى عزیزمان را با اولیائش محشور کند؛ به ایشان هم توفیق بدهد.»

 

امیرسرلشگر شهید منصور ستاری در 15 دی ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی و همرزمان اش به درجه رفیع شهادت نائل آمد. 

 

پایان پیام/24